Chili najaar 2012

CHILI 2012.                                4 november t/m 2 december.

Verslag gemaakt door Bertus Spee afbeeldingen Willem Alsemgeest

04 nov.   Amsterdam – Sao Paulo – Santiago.
05           Santiago – Pichidangui.                                                                    229 km.
06           Pichidangui – La Serena.                                                                 340 km.
07           La Serena – Vallenar.                                                                       282 km.
08           Vallenar – Copiapo.                                                                          263 km.
09           Copiapo – Chañaral.                                                                         241 km.
10           Chañaral – Taltal.                                                                             227 km.
11           Taltal- Cifuncho –Taltal.                                                                   93 km.
12           Taltal – Antofagasta.                                                                        300 km.
13           Antofagasta – Iquique.                                                                      430 km.
14           Iquique – Arica.                                                                                 324 km.
15           Arica- Putre.                                                                                      173 km.
16           Putre- Lago Chungara – Putre.                                                       128 km.
17           Putre – Arica.                                                                                     148 km.
18           Arica – Iquique – Antofagasta.                                                        736 km.
19           Antofagasta – Taltal.                                                                         238 km.
20           Taltal – Quebrada San Ramon v.v.                                   lopen       15 km.
21           Taltal – Chañaral.                                                                              233 km.
22           Chañaral – Copiapo.                                                                          200 km.
23           Copiapo – La Serena.                                                                        309 km.
24           La Serena- Valle Elqui –La Serena                                                  329 km.
25           La Serena – Vicuña – Ovalle.                                                            208 km
26           Ovalle – Pichidangui.                                                                         224 km.
27           Pichidangui – Los Andes.                                                                  300 km.
28           Los Andes – Quebrada San Francisco – Los Andes.                        82 km.
29           Los Andes – Olmue.                                                                           141 km.
30           Olmue- Cerro La Campana – Olmue.                                                40 km.
01 dec.   Olmue – Santiago.                                                                               100 km.
02           Santiago – Sao Paulo – Amsterdam.
03           Schiphol.
                                                                                                   Totaal              6530 km.

Deze trip werd gemaakt met een Dodge Durango 4x4, een prima wagen maar verhuurbedrijf Alamo leverde ons een wagen met versleten banden, versleten remblokken en versleten schokbrekers. 

Dag 0, zaterdag 2 nov.
Om 18.08 uur met de trein van Goes naar Schiphol, in Roosendaal via een omleiding naar Breda en van hier met de FYRA via de HSL rechtstreeks naar Schiphol, ook nog in kortere tijd dan normaal, en weer een ervaring rijker met de complimenten aan de NS.
Overnacht in Hotel Zwanenburg compleet met shuttle vervoer van en naar Schiphol.

Dag 1, zondag 3 nov.
Om 8 uur terug op Schiphol en om half 9 ingechekt, maar ons toestel heeft een half uur vertraging, na een vlucht van 11 en een half uur  weer op tijd geland in Sao Paulo, Brazilie,
21.15 uur vertrekken we dan naar Santiago de Chili, hier komen we om half 1 ’s nachts aan,
we nemen een taxi naar Hotel Sauken maar door een misverstand rijdt de chauffeur richting westkust, na een correctie rijden we naar het centrum van Santiago en komen in een klein maar prima hotel aan, na deze lange dag vallen we al snel in een diepe slaap.

Copiapoa dealbata

Dag 2,maandag 4 nov.     Santiago – Pichidangui.
Aan het ontbijt ontmoeten we de Fam. Noordermeer die hier al een dag eerder aangekomen zijn, dan gaan we per taxi terug naar het vliegveld en halen onze huurauto op, een Dodge Durango 4x4 , een beest van een wagen met 81971 km op de teller.
Dan eerst pinnen en hier krijg je een enorm pak geld, voor € 1.50 krijg je 1000 pesos.
Vervolgens rijden we naar de rondweg om Santiago en nemen de afrit naar de Ruta 5 norte,   al spoedig laten we de drukke stad achter ons en rijden door een mooi landschap noordwaarts,
in het oosten steken de besneeuwde toppen van het Andes gebergte hoog in de blauwe lucht,
het is inmiddels 26 graden en het wordt nog warmer.

Trichocereus chilensis

Bij km 49 spotten we talrijke bloeiende Trichocereussen en kijken hier een uurtje op de heuvels rond, naast Trichocereus chilensis groeien hier verschillende bloeiende bolgewassen zoals Ornithogalum en Alstroemeria magnifica,(de incalelie) en ook de eenjarige Escholzia californica.
Weer verder noord doen we wat boodschappen en tanken, even voorbij El Melon rijden we een bergpas op en stoppen boven op de pas op een oud zijweggetje bij km 131, we eten wat en kijken ook hier een uurtje rond op de erg groene heuvels, ook hier volop bloeiende Trichocereus chilensis en wat hoger grote clusters Puya chilensis, sommige in bloei met mooie oranje bloemen, nog hoger groeien de eerste bolcactussen met talrijke bloemknoppen, waarschijnlijk Neoporteria curvispina, flinke grote en zwaar bedoornde planten.
Over de pas heen rijden we nu richting kust en blijven deze volgen door een golvend en groen gebied, bij Los Molles gaan we de wei weer in en hier lijkt een andere Trichocereus te groeien met kortere bloemen T. litoralis, ook hier talrijke bloeiende Puya chilensis en een kleinere vorm van Neoporteria curvispina met groenachtige bloemen en zware bedoorning, een leuk gebied hier vlak aan de kust.
Een paar km verder nemen we de afslag naar Pichidangui en kijken hier voor onderdak bij Cabañas El Marino, er is echter niemand aanwezig, ook bij een ander adres is niemand te bekennen dus gaan we eerst een biertje drinken aan het vissershaventje, het meisje van het restaurant belt vervolgens voor onderdak en al snel komt er iemand die ons meeneemt naar een vakantiehuis dat verhuurd wordt, voor een leuke prijs kunnen we hier overnachten met alles er op en aan.

Neoporteria subgibbosa

Dan lopen we langs de kust en treffen hier een waar succulenten en cactussen paradijs, de planten groeien hier tot vlak aan het water, we noteren hier Eulychnia  castanea, Neoporteria curvispina en Neoporteria. subgibbosa volop in bloei, Carpobrotus, Drosanthemum, Cistanthe grandiflora, verschillende Nolana achtige kruipers, Oxalis gigantea, Alstroemeria pelegrina en nog veel meer, ongelofeloos dat dit hier allemaal groeit zo vlak aan het zoute water, we maken vele fotos in het mooie avondlicht en hier wil je eigenlijk niet meer weg.

Neoporteria subgibbosa

We moeten echter nog gaan eten en zoeken het restaurantje aan het haventje weer op, het eten is prima met veel verse vis, terug in ons huisje drinken we nog een fles lekkere Chileense wijn leeg en gaan dan voldaan slapen, buiten dondert de zware branding op de hoge rotsen en al vlug dromen we verder van de mooie planten die we vandaag gezien hebben.
Vandaag 230 km.

Eriosyce ceratistes

Dag 3, dinsdag 5 nov.   Pichidangui – La Serena.
Heerlijk geslapen, buiten is het wat nevelig aan de oceaan en best wel fris, we rijden dan naar het restaurantje om te gaan ontbijten, ze zijn echter nog gesloten dus rijden we de R- 5 weer op, verder noord bij Los Vilos vinden we een restaurant waar we kunnen ontbijten, hierna weer verder noord, het blijft nevelig maar zodra de zon doorkomt maken we een stop bij een kloofje, hier kijken we wat rond, er groeien alleen Trichocereussen en verschillende bolgewassen, ook hier veel sporen van loslopend vee.

Eriocyce ceratistes var. jorgensis

Wat verderop komen we aan de weg naar het Nationale Park Fray Jorge en rijden hier het veld in, we gaan op zoek naar de lokatie waar Eriosyce moet groeien, hier zijn echter alleen weilanden, we rijden verder west richting bergen en bij een dorpje passeren we een heuvel vol Trichocereus skottsbergii, hier dan maar eens rondneuzen, al snel vinden we hier de bewuste Eriosyce ceratistes v. jorgensis, mooie planten tot wel 30 cm in diameter, ook staat het vol met clusters Cumulopuntia sphaerica met een enkele oranje bloem, we volgen de piste verder door de heuvels en spotten even later een enorme Eriosyce van 80 cm hoog vlak boven de weg, uiteindelijk komen we aan de ingang van het park maar dit blijkt gesloten en er is niemand te zien, we keren terug en rijden tot aan het begin van de heuvels, na de lunch maken we hier een flinke wandeling en vinden weer tientallen prachtige exemplaren van Eriosyce ceratistes, ze staan vol knoppen en beginnen net te bloeien, we zijn nog net te vroeg.

Dan rijden we terug naar de Ruta 5 en gaan verder noord tot bij Totoralillo, de zon komt nu echt door en het wordt lekker warm, hier klimmen we de rotsachtige heuvel op en vinden weer Neoporteria subgibbosa, Eulychnia acida met veel knoppen, Oxalis gigantea en op beschutte plekjes de eerste groepen Copiapoa coquimbana, sommige met bloemen, ook zien we hier veel andere bloeiende planten en diep beneden ons kijken we uit op een mooie baai aan de oceaan.

Copiapoa coquimbana

Weer verder noord passeren we de grote havenstad Coquimba en komen dan in La Serena aan, we zoeken het oude centrum op en  na wat rondkijken vinden we hotel Balcones de Algaron, een prima hotel met aardige mensen, al vlug wandelen we de gezellige stad in en kijken wat rond in een grote mercado, hier gaan we vervolgens ook eten en drinken, de uitbater van de eettent is erg gastvrij en we komen niks te kort, na afloop drinken we nog wat op onze kamer en gaan dan al vlug slapen, buiten is het inmiddels flink afgekoeld.
Vandaag 340 km.

Dag 4 woensdag 6 nov.  Dag 4. La Serena – Vallenar.
Op tijd wakker en om 8 uur ontbijten, na nog wat boodschappen kunnen we weer op weg, het is opnieuw nevelig langs de kust en maar 12 graden, we volgen de kustweg door een erg groen gebied naar Los Hornos, het blijft zwaar bewolkt en het motregent, de R- 5 draait nu het binnenland in en we rijden omhoog over de Questa Buenos Aires, de omgeving wordt nu snel kaler en droger als we boven de wolken komen, hier groeit bijna niks meer.

Copiapoa fiedleriana

Bij El Trapiche gaan we links richting Choros Bajos en rijden het grote droge rivierdal in van de Rio Choros, na 2 km zien we een heuvel vol Copiapoa coquimbana en Eulychnia acida, we kijken hier wat rond en er staat een koude wind, we vinden nog een roodbloeiende Neoporteria simulans en ook enkele Thelocephala heinrichiana.
Door de vallei rijden we weer richting westkust en stoppen bij een volgende heuvel met enorme clusters Copiapoa fiedleriana, hier vinden we ook de prachtig bedoornde Trichocereus coquimbanus, we ontmoeten hier ook een aardige dame die ons vertelt dat ze een dochter heeft die in Middelburg woon, op een grote zandvlakte staan hier talrijke geelbloeiende  Rhodophiale bagnoldi (een bolgewas).
Via Choros Bajos rijden we door een woestijn landschap naar Punta Choros aan de kust, hier kijken we op de met korstmossen begroeide rotsen rond en vinden opnieuw Neoporteria subgibbosa, verder Eulychnia acida met enorm lange doorns en grote matten van Nolana crassulifolia en sediforme

Neoporteria subgibbosa

Via een zandweg gaan we verder noord naar Carizalillo langs de kust en door een kaal landschap, door het dorpje heen zoeken we de weg naar het noorden en komen dan weer op een doorgaande weg uit, het is nog steeds bewolkt en maar 14 graden, rond 3 uur komt eindelijk de zon door en stijgt de temp. snel naar 27 graden.

Richting Domeyko een prachtig gebied met Copiapoa fiedleriana

Nu rijden we oost door een verlaten woestijn landschap met enorme kale zandbergen en volgen een droge vallei richting Domeyko, bij een steile rotshelling spotten we opnieuw Copiapoa’s en klimmen omhoog, het staat hier vol mooie Copiapoa fiedleriana, na een uurtje rijden we door naar de Ruta 5 en koersen hier op Vallenar aan, vlak voor deze stad gaan we links richting Minas Algarrobo, na een paar km bemerken we een leeglopende band en keren terug naar de hoofdweg, bij een vulka laten we de band repareren en komen er achter dat een andere band ook totaal versleten is (slechte beurt van Alamo autoverhuur), we kopen gelijk een betere tweedehandse band en laten deze monteren, voor € 75.- kunnen we nu veilig verder, Vallenar is een aardig stadje en we boeken 2 kamers bij Hotel Cecil, na een wandeling door het centrum gaan we lekker dineren en besluiten de dag met een flesje wijn.
Vandaag 282 km.

Bij Quebrada Mala de schitterende Copiapoa dealbata

Dag 5, donderdag 7 nov.  Vallenar – Copiapo,
Weer een koude nacht en een nevelige ochtend, na een lekker ontbijtje rijden we westwaarts door de  Rio Huasco vallei naar Freirina, we zien hier heuvels vol Copiapoa alticostata en fiedleriana, tijd voor een eerste stop, diep in de zanderige bodem groeien ook nog vele Thelocephala napina, ook hier is het gortdroog, via Huasco Bajo rijden we vervolgens noordwaarts langs de kust, de temp. is ook vandaag maar 12 graden, gelukkig trekt de nevel vandaag snel op, na 5 km de volgende stop, grote groepen Copiapoa fiedleriana wachten hier op een foto, tussen al dit moois staan ook enkele flink ingedroogde Thelocephala duripulpa. Wim en Hans zijn helemaal doorgelopen naar de kust en vinden zomaar een klein gezin dat in deze verlatenheid leeft!

We volgen de prima weg langs de ruige kust en stoppen dan bij de Quebrada Mala en wat we hier zien is met geen pen te beschrijven, onze ogen rollen uit hun kassen van al het moois, zover je kunt kijken enorme blauwgrijze clusters van Copiapoa dealbata, sommige wel 2 meter in doorsnede en hiertussen ook nog Copiapoa cuprea, een kleinere en groenere soort, we lopen hier een paar uur rond en krijgen er maar geen genoeg van, de rook komt uit onze camera’s, we vinden hier ook nog enkele Thelocephala napina en bloeiende Oxalis gigantea.

We rijden verder en vlak voor Carrizal Bajo lunchen we in het natuurpark  Llanos de Challe aan de kust, hier vinden we Nolana mollis in bloei, de volgende stop is kort voor Torotal Bajo, hier groeien leuke bloeiende struikjes langs de weg, op een helling vlakbij spotten we ook nog een enorme cristaat van C. dealbata.
Bij Caleta Torotal  rijden we een weggetje naar de kust op en kijken vervolgens rond op en tussen de rotsen op het strand, we noteren hier Copiapoa cuprea en echinata, Thelocephala aerocarpa en talrijke  Nolana sediforme die enorme matten vormen.
De zon is intussen ook weer verschenen maar er blijft een koude wind staan, na deze stop rijden we oostwaarts naar Torotal en het landschap wordt steeds kaler en droger, hier en daar een eenzame zuilcactus is alles wat er groeit, hier begint zo’n beetje de Atacama woestijn, we spoeden ons naar de Ruta 5 en hier rijden we over een mooie nieuwe weg naar Copiapo, in de grote drukke stad rijden we naar het centrum en na enkele vergeefse pogingen vinden we vlak bij de plaza, Hotel Montecatini, het ziet er netjes uit en we zijn weer onder de pannen.
We lopen naar de plaza en genieten van een koel biertje op een terrasje, later gaan we aan de overkant uitgebreid dineren bij Bavaria, een duitse stijl restaurant, het eten is er goed en veel, door de koude nacht lopen we terug naar ons hotel en kruipen al vlug onder de warme dekens.
Vandaag 263 km.

Dag 6, vrijdag 8 nov.  Copiapo – Chañaral.
Na een ontbijtje en koffie rijden we de al vroeg drukke stad uit naar het westen, ook de zon laat zich al vroeg zien, na 30 km nemen we de afslag naar Puerto Viejo en rijden door een volledig kaal woestijn landschap naar de kust, we kijken wat rond in het oude vissersdorp dat uit houten huisjes bestaat, dan gaan we verder noord  langs de ruige kust via Bahia Inglesa, een soort vakantiedorp, naar Caldera, ook weer een oud stadje aan een mooie baai, we kijken hier een poosje rond en doen wat boodschappen.
Hierna rijden we de Ruta 5 norte weer op en slaan 10 km verder af naar de Quebrada El Leon, over een kale zandvlakte rijden we naar het begin van de kloof en lunchen hier, dan gaan we op onderzoek uit op de omliggende heuvels,

Euphorbia lactiflua

hier groeit Copiapoa marginata, Cumulopuntia sphaerica en ook veel grote struikvormige Euphorbia lactiflua volop in bloei, we vinden ook nog planten die erg veel op Copiapoa humilis lijken en dit blijkt later C. leonensis, een nieuw beschreven soort, hoger op de heuvels staan talrijke Neoporteria taltalensis,  hoog op de heuvel een prachtig uitzicht met in de verte de baai met Caldera en Punta Morro.
De tocht gaat weer verder noord en dan kijken we wat rond bij Balneario Obispito, vlak aan de kust vinden we hier Copiapoa megarhiza op de zwarte rotsen, hier staan ook veel dode en diep ingedroogde planten, het is vandaag lekker zonnig maar nog steeds een koude wind, de temp. is 20 graden, vervolgens rijden we door naar Portofino, hier gaan we rechts de  C -249 op en rijden 9 km oost tot bij een kale heuvel, we klimmen hier omhoog en vinden al vlug een aantal mooie zwaar bedoornde Eriosyce rodentiophila v. atacamensis, er liggen echter ook veel dode planten,

Eriosyce rodentiophila v. atacamensis

terug naar de kust  volgen we de R- 5 verder,  na wat oponthoud door wegverbredingen arriveren we rond 6 uur in Chañaral, hier komen we bij Hosteria Chañaral terecht en boeken 2 kamers, dan wandelen we het kleine stadje in en hier is de tijd stil blijven staan, allemaal oude houten gebouwen uit de vorige eeuw, er is weinig te beleven en terug in het hotel drinken we een lekker biertje en gaan daarna eten, na een prima maaltijd praten we wat na en gaan even internetten, rond 12 uur zoeken we onze bedden op voor de nacht.
Vandaag 241 km.

Copiapoa serpentisulcata en C. marginata

Dag 7, zaterdag 9 nov.  Chañaral – Taltal.
Voor het eerst is het vanochtend zonnig, na een ontbijtje gaan we tanken en rijden het stadje uit, we slaan gelijk links af en rijden over een enorme zandvlakte noordwaarts langs de kust, verderop rijzen steile heuvels honderden meters omhoog vanaf de smalle kuststrook, na elke bocht krijgen we weer een ander uitzicht en na 10 km al de eerste stop, aan beide zijden van de weg groeien hier talloze clusters van Copiapoa serpentisulcata en C. marginata, zelfs tot vlak aan de kust, het is weer volop genieten hier, 5 km verder maken we de volgende stop en genieten opnieuw van de vele prachtige planten die hier op een grote zandvlakte staan en we vinden hier  C. cinerascens.

Copiapoa cenerascens
Verderop komen we aan de ingang van het Nationale Park Pan de Azucar, er is niemand aanwezig en we kunnen zo doorrijden, langs de prachtige kust met witte stranden en zwarte rotsen bereiken we het vissersdorpje Pan de Azucar en hier rijden we oostwaarts omhoog een brede droge riviervallei in, door een bizar mooi en kaal gebied bereiken we de R- 5 en gaan weer noordwaarts.
Bij een volgende zijweg dalen we weer af naar de kust maar komen na een tijdje weer op de vorige weg uit, we keren om en volgen dan een zijweggetje richting Esmeralda, dit gaat naar het noorden en door een onwezenlijk mooi gebied met heuvels in allerlei kleuren, over onduidelijke weggetjes komen we terug in het Nationale Park en rijden weer richting kust.
Van het ene op het andere moment rijden we over een grote zandvlakte en zo ver we kunnen kijken staan hier ontelbaar vele Copiapoa columna-alba, prachtige planten van 5 cm tot wel een meter hoog en allemaal met de kop naar het noorden groeiend, over de achterliggende heuvels rollen de wolken vanaf de kust over dit gebied wat een spookachtig effect geeft, we vinden hier ook enkele cristaten en verder Eulychnia saint-pienna met wollige areolen en een groen plantje met dikke bladeren en blauwe bloemen Nolana mollis.

Door een droge rivierkloof rijden we dan verder naar de kust en komen in een mooi gebied met grote graniet rotsen uit, hier gaan we op zoek naar Copiapoa laui, deze zijn hier echter niet te vinden, andere bronnen spreken van 500 tot 700 meter hoogte dus we zitten veel te laag, ook hier weer mooie planten van C. cinerascens in vele vormen en C. longistaminea.

Dan rijden we terug omhoog naar het oosten en via de B- 980 komen we uiteindelijk op de   R-1 uit, deze weg volgen we weer naar de kust en komen dan in Taltal aan, we rijden een rondje door het rustige stadje en vinden dan onderdak in Hosteria Taltal aan de baai met een terras aan het strand, tijd voor een biertje dus, we boeken hier voor 2 nachten, tegen de avond wandelen we wat rond de plaza, alles is hier pas laat open, en gaan dan een lekker visje eten, ook een chileens wijntje gaat er prima in en na nog wat internetten is het weer bedtijd.
Vandaag 227 km.

Dag 8, zondag 10 nov.  Taltal – Cifuncho – Breas – Taltal.
Vanmorgen is het weer bewolkt, na een ontbijtje rijden we zuid van Taltal naar een rotsachtig schiereilandje en proberen de koningspinguïns op de foto te zetten, hierna volgen we de ruige kust tot bij Cifuncho, erg kaal en maar heel weinig cactussen, hier rijden we de Cifuncho vallei in via de B- 900 en de weg klimt al gelijk, we spotten hier weer veel Copiapoa columna-alba, van heel klein tot heel groot, door het verder kale landschap rijden we verder naar Breas en komen weer op de R- 1, we steken deze over en rijden de weg naar Agua Verde een paar km op, dit valt wat tegen, allemaal vrij vlak terrein, toch moet hier Thelocephala occulta groeien, maar de juiste gegevens ontbreken om ze te gaan zoeken dus keren we terug.

Dichter bij Taltal gaan we rechts een andere zijweg op, deze eindigt bij een grote kloof, we lunchen hier en lopen dan de kloof een paar km in, hier groeien weer enorme Copiapoa’s,
Verder nog Neoporteria hankeana, Euphorbia lactiflua en Deuterochonia chrysantha, een soort hechtia, hierna rijden we via de R -1 terug naar Taltal, we gaan nog even bij de ingang van de Quebrado San Ramon kijken, hier gaan we op de terugweg in.

Dan terug naar ons hotel waar we de rest van de middag relaxen met een lekker biertje, tegen de avond lopen we het stadje weer in maar de meeste winkels zijn gesloten, we doen wat inkopen en kunnen pas om 8 uur terecht in een chic restaurant, het eten en de wijn zijn weer prima en terug in het hotel nemen we als slaapmutsje nog een paar pisco’s.
Vandaag 93 km.

Copiapoa gigantea

Dag 9, maandag 11 nov.  Taltal – Antofagasta.
Weer vroeg uit de veren, buiten is het bewolkt, 8 uur ontbijten en dan inpakken en wegwezen, we blijven de kustweg volgen langs een hoge bergrug waar de wolken tegenaan drijven, de temp. is 17 graden, al na 10 km zien we grote bestanden Copiapoa gigantea op een vlakte langs de kustweg, een eerste stop levert weer prachtige foto’s op, verder noord stoppen we dan vlak voor de Santo Domingo mijnen, hier groeien tussen en op de ruige donkere rotsen prachtige groepen Copiapoa haselbergiana  en ook een enkele C. eremophila, ook vinden we hier enkele Neoporteria paucicostata.

Copiapoa haselbergiana

Dan gaan we verder naar Paposo, een klein vissersdorpje en rijden hier oost de B- 70 op, de weg stijgt snel tot boven op de bergrug, na 3 km stoppen we bij een wat kale helling en maken een flinke klim, al vlug komen we Neoporteria paucicostata weer tegen en hogerop zowaar mooie groepjes van Copiapoa humilis, er groeien hier ook diverse kruipende rotsplantjes, na een uurtje rijden we tot boven op de pas en lunchen hier, op deze hoogte boven de 700 meter groeit er al niks meer.
We dalen terug af naar Paposo en volgen de steeds slechter wordende weg richting El Cobre, de weg volgt de grillige kust met telkens andere panorama’s,en opnieuw de mooie Copiapoa haseltoniana, we kunnen ons nu voorstellen hoe de wereld ontstaan is, dit moet hier gebeurd zijn.
Na een lange rit zien we plots een vlakte met kleine groepjes cactussen, dit vraagt om onderzoek en hier vinden we Copiapoa variispinata, deze planten hebben het zo te zien erg moeilijk, maar ze staan wel in bloei, het is hier ontzettend dor en droog, we gaan weer verder en nu wordt het steeds zanderiger langs de kust, dit is pas echt woestijn gebied, met nog steeds de hoge bergrug op de achtergrond.

10 km voor El Cobre spotten we opnieuw grote groepen Copiapoa en volgens de boeken moet hier C. solaris groeien, zeer mooie en zwaar bedoornde planten, na een rondwandeling blijkt zeker 80 procent van de groepen dood te zijn, volgens kenners heeft het hier al 7 jaar niet meer geregend.

Copiapoa solaris

El Cobre blijkt een verlaten vissersdorpje te zijn, niet zo gek in dit klimaat, we rijden nu weer omhoog de bergen in en komen al vlug in de wolkenband, ook hier zien we veel enorme clusters C. solaris, ze zijn allemaal zwart en verdroogd, dan komen we door de wolken heen en zien voor het eerst vandaag de zon, de temp stijgt nu naar 26 graden, we klimmen alsmaar hoger tot op 1700 meter en maken dan een korte stop, het waait hier erg hard maar we hebben een magnifiek uitzicht over het volledig kale kustgebergte en de wolken die er tegenaan drijven, de bergen zijn hier groen van het kopererts en er wordt overal veel  aan mijnbouw gedaan.

Nu gaan we dalen en komen na een mooie rit weer op de Ruta 5 uit, hier snellen we door naar de grote stad Antofagasta, het valt niet mee om een hotel te vinden, de meeste zitten vol, uiteindelijk belanden we in Hotel Ancla, midden in het centrum, het is al laat dus we gaan gelijk tafelen, deze maal een lekkere albacora (zwaardvis), moe van de lange en zware rit gaan we dan lekker slapen.
Vandaag 300 km.

Dag 10, dinsdag 12 nov.  Antofagasta – Iquique.
Na een simpel ontbijtje lopen we naar de plaza en drinken hier eindelijk echte koffie, dan rijden we de stad uit en komen op een splinternieuw gedeelte van de Ruta 1 norte, dit wordt een tolweg maar we hoeven nog niet te betalen, al vlug rijden we over de eindeloze zandvlaktes van de Atacama woestijn, links de stille oceaan en rechts de imposante bergrug met de toppen in de wolken , onbereikbaar hoog op de hellingen groeien talloze zuilcactussen, maar langs de weg is geen groen sprietje te zien, halverwege de rit maken we een pitsstop in Tocopilla, we lopen het oude mijnstadje op en neer en ook hier heeft de tijd stilgestaan.
We gaan door en maken nog een fotostop bij een grote klip in de oceaan, hier zitten heel veel koningspelikanen en aalscholvers, de rotsen zijn hier wit van de vogelstront, na een lange maar wel indrukwekkende rit rijden we Iquique binnen, het centrum is vlug gevonden en hier gaan we op zoek naar een hotel, na enkele pogingen komen we bij Hotel de la Plaza terecht en hier krijgen we 2 keurige kamers, dan wandelen we de aparte stad in, heel oude maar ook moderne gebouwen staan hier overal door elkaar, we nemen een kijkje bij de vissershaven en hier liggen talrijke zeeleeuwen op de steiger, je kunt er vlak bij komen, dan zoeken we een leuk restaurant op en eten vanavond albacora a la plancha, de wijn vloeit ook rijkelijk en zo is ieder weer tevreden, op de terugweg nog een biertje in een kroeg met live muziek en daarna zoeken we onze hutten op.            Vandaag 430 km.

Dag 11, woensdag 14 nov.  Iquique – Arica.
Om 8 uur gaan we ontbijten en daarna tanken, dan rijden we de stad uit, de weg klimt gelijk omhoog naar 1000 meter, boven een prachtig panorama over de stad en de Pacific, we rijden oost over een golvende en kale hoogvlakte, na 45 km komen we dan aan de Ruta 5 en brengen eerst een bezoek aan Santiago Humberstone, een museum mijnstadje dat sinds 1960 verlaten is, alles is hier nog in de orginele staat, en zo te zien was het hier vroeger hard werken en weinig lol.

Dan rijden we de Ruta 5 norte op, we komen eerst door een groot gebied dat helemaal overhoop gegraven is door de voormalige mijnwerkers, uur na uur trekken nu de zandvlaktes van de Atacama woestijn aan ons voorbij, we doorsteken enkele enorme rivierkloven van wel 1000 meter diep, hier stroomt wat water en groeit er wat groen, de laatste afdaling voert ons het dal van de Rio Arica in, hier komen we weer in de bewoonde wereld, langs de rivier is veel land in cultuur, het lijkt er op dat de remblokken van de Dodge ver versleten zijn dus morgen moeten we dit eerst na laten kijken.
Het oude centrum van Arica is vlug gevonden en hier begint het zoeken naar een onderkomen opnieuw, de meeste hotels zitten al vol, uiteindelijk komen we bij Hotel Americano terecht en scoren hier 2 mooie kamers.

Het is nog lekker vroeg en al snel wandelen we de mooie en drukke stad in, een late lunch en een lekker biertje zijn niet te versmaden, wat hebben ze hier grote kakkerlakken zeg!
Terug in het hotel gaan we wat relaxen, internetten en adm. bijwerken, rond 8 uur lopen we naar een prima restaurant, het eten en drinken zijn weer uitmuntend, op de terugweg lopen we langs Hotel Savona en boeken gelijk 2 kamers voor als we hier zaterdag terugkeren.
Terug in ons onderkomen besluiten we de dag met een pisco en gaan dan slapen.
Vandaag 324 km.

Dag 12, donderdag 15 nov.  Arica – Putre.
Na het ontbijt komt er een taxi die ons voorrijdt naar een remmen revisie bedrijf, hier worden de remblokken vervangen die bijna versleten zijn, dat kun je niet riskeren als je naar 4700 meter hoog in de Andes moet.
Na de vlotte reparatie rijden we noord naar de R-11 en gaan dan oost de groene vallei van de Rio Lluta in, aan beide zijden van de vallei liggen enorme hoge zandduinen, na 40 km beginnen we snel te klimmen, door een volkomen kaal gebied rijden we tot bij km 100 en hier zitten we al op 2200 meter, hier begint het groeigebied van Browningia candelaris, en heel bijzondere zuilcactus, wijd verspreid over de stenige kale hellingen groeien talrijke planten van klein tot zeer groot, onverstelbaar dat ze hier kunnen overleven, we kijken hier een poosje rond en vinden ook Cumulopuntia boliviana en Haageocereus chilensis, er lijkt weinig leven in te zitten.

We rijden verder omhoog door het steeds wisselende landschap en boven de 3000 meter spotten we dan Corryocactus brevistylus en Oreocereus leucotrichus met heel variabele bedoorning, een kleiner blijvende en minder mooie soort is hier Oreocereus hempelianus, rond de middag stoppen we aan een wegrestaurantje bij Zapahuira en gaan hier lunchen, langs deze weg rijdt ook erg veel vrachtverkeer naar Bolivia.
We klimmen weer verder en na 20 km nemen we de afslag naar Socoroma, een klein dorpje in een diep dal, hier kijken we even rond, helaas staat het mooie oude kerkje in de steigers en wordt gerestaureerd, we rijden terug en stoppen nog  bij een aantal mooie Oreocereus leucotrichus met veel witte wol en grote glimmende zaadbessen, dan volgen we de R-11 verder door een ruig berggebied en nu doemt de vulkaan Taacapa met zijn besneeuwde top voor ons op, we spotten hier nu ook de eerste Vicuña’s, dan komen we op een grote hoogvlakte en even later zien we in een dal het stadje Putre liggen, onze bestemming voor vandaag, hier aangekomen lijkt alles uitgestorven en gesloten, na wat rond zoeken komen we in Hotel Kukuli terecht, een prima hotel, iets dat je hier eigenlijk niet verwacht, ’s avonds gaan we naar het vlakbij gelegen restaurant Kuchu Marka, heel gezellig met super lekker eten en leuke bediening, alleen Hans lijkt wat last van de hoogte te hebben want hij laat zijn wijn staan, het is al laat en erg koud  buiten als we ons hotel weer opzoeken, we duiken gauw onder de 5 dikke dekens die op de bedden liggen, Wim heeft zelfs een warme kruik mee, ja hij wordt ook al wat ouder!
Vannacht slapen we op 3560 meter boven de zeespiegel.
Vandaag 173 km.

Dag 13 vrijdag 16 nov.  Putre – Nationaal Park Lauca v.v.
Heerlijk geslapen onder de dikke dekens gevolgd door een prima ontbijt, Teddy en Hans hebben besloten om met de bus terug te gaan naar Arica, Hans heeft te veel last van de hoogte, rond 10 uur rijden we Putre uit en klimmen alsmaar hoger, uiteindelijk bereiken we een enorme hoogvlakte met rondom 6 besneeuwde vulkanen, de hoogste is de Parinacota met 6340 meter, aan de voet ligt een groot bergmeer, Lago Chungara, we rijden hier tot aan de grens van Bolivia, er staan tientallen vrachtwagens te wachten op doorgang.

Na een aantal prachtige fotos van het bijzondere landschap beginnen we aan de terugweg en maken talrijke stopjes, we klimmen nog enkele heuvels op en vinden dan enorme pollen van Azorella compacta, Pycnophylla molle is een kleiner blijvende heel plat groeiende rotsplant,

Ook staan hier prachtig bedoornde clusters van Cumulopuntia boliviana ssp. echinacea en een rotsplantje met heel kleine rozetjes Nototrice meyenii, verder alleen een soort pampasgras.

Het klimmen hier op 4700 meter gaat boven verwachting, alleen moet je heel rustig aan doen, we lopen ook nog een trail van 1.5 km over een mooie heuvel en hier zijn overblijfselen te zien van heel vroegere bewoning, verder lopen er veel Lama’s, Vicuña’s en Vizcacha’s een soort konijn, overal waar je kijkt staan de meters grote pollen Azorella compacta, na vele foto’s zakken we weer af naar Putre waar we half de middag aankomen.
We relaxen een uurtje na deze toch wel vermoeiende tocht en wandelen daarna wat door het oude stadje, we drinken een biertje en komen zowaar nog enkele Nederlanders tegen, om 8 uur gaan we weer lekker eten bij Kuchu Marka en zoeken daarna voldaan onze kooi op.
Vandaag 128 km.

Dag 14 zaterdag 17 nov.  Putre – Arica.
Lekker uitgerust gaan we flink ontbijten, daarna laten we Putre achter ons en dalen geleidelijk af van 3600 meter naar zee niveau, bij Zapahuira gaan we links de weg naar Belen een paar km op, hier kijken we op enkele heuvels rond en vinden hier Neowerdermannia chilensis, Oreocereus leucotrichus in veel verschillende vormen, Cumulopuntia boliviana en Tunilla soehrensii met oranje en rode bloemen, ook spotten we nog een bloeiende Corryocactus brevistylus met grote gele bloem, dan dalen we verder af tot bij de Quebrada Copaquilla, hier is een mooi uitzichtpunt en ook restanten van een vroegere nederzetting.
De volgende stop is nabij km 100, hier groeien de Browningia’s, we maken een lange wandeling bij een grote kloof en zien hier veel enorme zuilen, een exemplaar zit vol zaadbessen, een heel apart gezicht, ook staan hier weer grote groepen Haageocereus chilensis, de meeste zijn op sterven na dood.
Na een lange rit door het kale landschap rijden we de groene vallei van de Rio Llano  in en bereiken even later Arica weer, hier zoeken we hotel Savona op, we hadden al een kamer gereserveerd en Hans en Teddy zijn hier gisteren al aangekomen, we genieten van een koel biertje bij het zwembad en wachten op onze medereizigers, we hebben heel wat bij te praten en tegen de avond lopen we naar de boulevard waar we een heel gezellig en goed restaurant vinden, we kunnen hier zelfs buiten eten en genieten weer van een lekker visje en een wijntje.
Na afloop kijken we nog een poosje op de plaza, hier is een soort kindercarnaval aan de gang met veel muziek en dans, de kinderen zijn heel mooi gekleed en het is heel vertederend.
Terug in ons hotel gaan we dan al vlug naar dromenland.
Vandaag 148 km.

Dag 15 zondag 18 nov. Arica – Iquique – Antofagasta.
Vandaag wordt het een lange rijdag,  na een prima ontbijt vertrekken we om 9 uur uit Arica en beginnen gelijk aan een lange klim naar de hoogvlakte van de Atacama woestijn, we rijden door diepe canyons en over eindeloze zandvlaktes tot aan de afslag naar Iquique, hier rijden we omlaag naar de kust, door de grote stad heen rijden we verder zuidwaarts over de Ruta 1 langs de ruige kust, in Tocopillo maken we een tankstop en besluiten hier door te rijden naar Antofagasta, na een lange rit komen we  rond 7 uur in deze grote stad aan, Hotel Ancla is nu snel gevonden en zo zijn we weer onder de pannen, wat later gaan we uit eten en komen in een Italiaans restaurant terecht, ook hier eten we weer een visje, deze maal gegrilde tonijn, om je vingers bij op te eten zo lekker.
Het is al vrij laat als we terug naar het hotel lopen, hier aangekomen vallen we als een blok in slaap.
Vandaag 736 km.

Dag 16 maandag 19 nov.  Antofagasta – Taltal.
Na een snel ontbijtje rijden we al vroeg de grote stad uit, door een erg smerig industrie gebied rijden we naar de Ruta 5 sur, we volgen deze weg tot bij Vanillas en gaan hier rechts de B-710 op richting Paposo, ook hier weer uitgestorven vlaktes zonder enige begroeiing. 

We rijden weer flink omhoog en komen boven de 2000 meter, dan dalen we af richting kust en al vlug zien we weer wat groeien, als eerste de op  Crassula lijkende Cistanthe celosioides, als we de kloof naar Paposo inrijden, verschijnen plots weer volop Copiapoa’s , we stoppen en zien hier op C. erempohyla lijkende planten op een steile rotswand, overal in omgeving zijn hier aktiviteiten van mijnbouw te zien, weer wat lager stoppen we bij een grote zijlkoof langs de weg en lopen hier een uurtje rond, hier groeien volop wat zwart bedoornde Copiapoa tenebrosa en ook verschillende rotsplantjes, weer een stopje lager vinden we Neoporteria paucicostata en ook weer talloze grote groepen C. tenebrosa, nu dalen we af naar de kust en rijden  het dorpje Paposo in, we doen wat boodschappen en lunchen dan aan het haventje.

Hierna rijden we verder zuid richting Taltal en maken nog een paar mooie stopjes, langs de prachtige kustweg vinden we opnieuw C. haselbergiana en verderop C. albispina, in Taltal rijden we dan naar Hotel Plaza  hier kunnen we echter maar voor 1 nacht terecht, buiten ontmoeten we dan een paar bekenden uit Nederland, Ruud en Marijke Tropper, die hier ook enkele dagen verblijven, dan rijden naar de noordkant van Taltal en bespreken hier een huisje  voor de tweede nacht bij Cabañas Huasco, vlak aan de kust gelegen.

’s Avonds eten we verderop in een leuk restaurantje, na een lekker visje en een flesje wijn zet Wim de zaak weer eens op zijn kop, hier durven we dus niet meer terug te komen, we zoeken dan vlug ons hotel op.
Vandaag 238 km.

Op weg naar Copiapoa krainziana

Dag 17 dinsdag 20 nov.  Taltal – Quebrada San Ramon v.v.
We ontbijten om half 8 en dan is de autosleutel zoek, gelukkig komt deze weer terecht en rijden we naar Cabañas Huasco, hier parkeren we de koets en lopen vervolgens ruim 3 km naar de ingang van de beroemde kloof, via een autokerkhof bereiken we de nauwe doorgang tussen de zwarte rotsen en beginnen aan de verwachtingvolle tocht, het is vandaag lekker weer met een zonnetje, door de droge rivierbedding gaat het geleidelijk omhoog en al vlug komen we de eerste cactussen tegen, Copiapoa cinerea en tenebrosa in vele vormen en ook enkele C. rupestris, een totaal andere soort, ook hier en daar een enkele Neoporteia hankeana in bloei, na een vrij makkelelijke tocht van 2 uur zij we bijna 500 meter gestegen en bij een splitsing van de kloof spotten we de eerste Copiapoa krainziana

met spierwitte bedoorning, ook hier zijn deze planten al heel variabel, op de splitsing gaan we links een veel smallere kloof in en na een aantal bochten lopen we tegen  hoge heuvels aan die vol staan met grote groepen C. krainziana, prachtige wit bedoornde clusters maar ook een afwijkende vorm die bekend is als krainziana ssp. scopulina.

We klimmen  de steile helling op en maken de mooiste foto’s, we zien hier ook veel bloeiende Euphorbia lactiflua, hoger en hoger gaat het met een prachtig uitzicht over de omgeving als beloning, we klimmen zo hoog tot er opeens geen enkele krainziana meer te zien is, waarschijnlijk komen we nu boven de wolken grens, na een uurtje genieten zakken we weer af tot in de kloof en gaan lekker lunchen, hierna vangt de terugtocht aan en onderweg worden weer vele plaatjes geschoten, sommige plekken in de kloof zijn vrij nat en hier groeit volop gras en biezen, na een mooie tocht bereiken we de ingang van de Quebrada weer en lopen dan richting Taltal, Hans was al vooruit gelopen om de Dodge op te halen en pikt ons even later op, we rijden terug naar de Cabañas en installeren ons in het knusse huisje, we genieten op ons terras met uitzicht op zee van een koel biertje, wat later zien we dat Ruud en Marijke 2 huisjes verder logeren en we gaan even buurten en wat bijpraten.

Rond 8 uur rijden we het stadje in en gaan gezamenlijk dineren, na een prima maaltijd rijden we terug naar onze onderkomens en drinken gezellig nog een flesje wijn  leeg voor het slapen.
Vandaag naar schatting 15 km gelopen.

Dag 18 woensdag 21 nov.  Taltal – Chañaral.
We maken vanochtend zelf een lekker ontbijtje, hierna pakken we in en rijden gezamenlijk met Ruud en Marijke richting Planta Esmeralda, vanaf de Ruta 5 nemen we de B-980 naar de kust en maken eerst een stopje bij een heuvel langs de weg, hier vinden we enkele mooie Eriosyce rodentiophila, ook hier weer een aantal dode planten, verderop passeren we de grote vlakte met Copiapoa columna-alba, hiertussen groeit ook nog een enkele C. longistaminea en Eulychia saint-pienna, we rijden nu verder naar de kust via de Guanillos vallei, door een nauwe kloof heen komen we in een gebied met gele zandsteenachtige heuvels,, hier waren we al eerder langs gekomen op 9 nov.

We gaan weer klauteren en vinden al vlug Copiapoa laui, ze staan hier met honderden diep in de zanderige bodem, hiertussen groeien nog  C. esmeraldana eveneens diep in het gortdroge substraat, ook staan hier veel grote pollen van Deuterochonia chrysantha, een hechtia achtige, de meesten zijn echter verdroogd, er groeit verder nog de  klein blijvende Copiapoa  grandiflora, de mooie groene polletjes van Nolana mollis staan hier volop te bloeien en dit geeft nog wat kleur aan het verder dorre landschap.

We nemen nu afscheid van Ruud en Marijke, zij blijven hier nog een paar dagen, we rijden terug naar de Ruta 5 en wat verder zuid bij Las Bombas gaan we weer richting kust naar het N.P. Pan de Azucar, hier lunchen we en rijden naar Caleta Pan de Azucar, van hier volgen we de mooie weg langs de kust, witte stranden en donkere rotsen wisselen elkaar af, we maken weer enkele stopjes en noteren Copiapoa serpentisulcata en C. cineracens,

vlak voor Chañaral is de laatste stop, hier moet Copiapoa marginata groeien, we klimmen de gevaarlijk steile heuvel een stukje op en vinden alleen Neoporteria paucicostata, de marginata’s groeien waarschijnlijk een stuk hoger. In Chañaral aangekomen rijden we 5 hotels af, allemaal vol, meest met werkvolk van de mijnen, dan vinden we Hotel Nuria en scoren weer 2 keurige kamers, als we uitgepakt hebben  doen we wat boodschappen en drinken een biertje, om 8 uur gaan we lekker dineren bij Hosteria Chañaral en drinken er nog een op een geslaagde dag.
Vandaag 233 km.

Dag 19 donderdag 22 nov.  Chañaral – Copiapo.
We beginnen de dag met een ontbijtje, in dit kleine hotelletje met aardige mensen komen we niks te kort, we laden de koets in en rijden hier gelijk de Ruta 5 sur op, al vlug de eerste stop bij km 963, een gebiedje met grillige donkere rotsen, we neuzen een half uurtje rond en vinden enkele mooie Eriosyce rodentiophila plus wat dode exemplaren,  ook groeit hier Copiapoa chanaralensis, dan rijden we door tot Portofino en gaan links de  C-215 op, na ruim een kilometer stoppen we bij een grote kale zandvlakte onder aan de heuvels, hier zou

Thelocephala odieri ssp. malleolata moeten groeien, na flink zoeken vinden we toch een aantal van deze mooie plantjes, ze zitten echt onder het zand verscholen en na flink blazen komen er steeds meer tevoorschijn, dan rijden we een paar km verder tot de eerste heuvel rechts, hier zou een grote Eriosyce moeten staan, we vinden deze wel maar hij is overleden.  
Terug op de R-5 rijden we door naar Balneario Obispito en volgen hier een weggetje naar het strand, na flink speuren komt hier ook weer Thelocephala odieri malleolata tevoorschijn vanonder het zand, zelfs een groep met wel 20 kopjes, ook vinden we enkele aangevreten exemplaren, ze hebben penwortels van ruim 25 cm..
Het is inmiddels flink gaan waaien als we wat zuidelijker de weg naar El Morado een km of  5 oprijden, hier lunchen we tussen de heuvels  en kijken dan nog wat rond, we vinden hier  Copiapoa calderana, veel met knoppen en een enkele bloem.
Hierna rijden we verder zuid richting Caldera en volgen de Ruta 5 die hier naar het oosten draait, door een kaal gebied rijden we in een uurtje naar Copiapo en schieten het centrum in, we zoeken hotel  Montecatini weer op maar dit zit al vol, bij 6 andere hotels vangen we ook bot en komen dan bij de tourist informacion  terecht, hier gaan ze voor ons bellen en na 20 telefoontjes hebben we eindelijk beet en rijden naar Hotel Porta del Norte, een splinternieuw hotel dus alles zit weer mee.
Dan lopen we naar de plaza en op een terrasje drinken we een koele Kunstmann, het beste bier van Chili, ook doen wat inkopen voor morgen, ’s avonds moet er weer gegeten worden dus wandelen we de gezellige stad weer in en gaan uitgebreid tafelen bij restaurant Bavaria.
Vandaag  200 km.

Dag 20 vrijdag 23 nov.  Copiapo – La Serena.
Rond 9 uur gaan we rijden en laten Copiapo achter ons, via de R-5 trekken we verder zuid en de weg klimt gestaag naar een hoogvlakte, hier rijden we de mist in die vanaf de kust binnen komt drijven , de temperatuur is hier maar 12 graden, bij Vallenar dat in een groen rivierdal ligt klaart het op,  5 km verder gaan we rechts de weg naar Algarrobo op, door een dor en stoffig dal rijden we tot bij km 24, hier klimmen we een hoge heuvel op en vinden al vlug talrijke exemplaren van Eriosyce rodentiophila ssp. algarobbensis, jonge planten van 5 cm tot joekels van een halve meter, we klimmen door tot de top van de heuvel en tellen uiteindelijk honderden van deze planten, verder groeien hier Eulychnia breviflora en Cylindeopuntia tunicata, na deze lange tocht rijden we terug naar de R-5 en vlak hiervoor spotten we op een kale vlakte grote clusters Copiapoa coquimbana, ze staan half onder het stuifzand, er rijden hier veel vrachtwagens van de omliggende mijnen.

Wat verder zuid lunchen we aan een zijweg en nu valt het op dat we de Atacama woestijn achter ons laten, er komt meer en meer begroeiing op de heuvels, bij punta Colorado rijden we de vallei van de Rio Chorros door en gaan dan links richting Tres Cruces, voorbij een enorm windmolen park stoppen we aan de eerste rotsachtige heuvel rechts en klimmen hier omhoog, het waait hier erg hard, overal zien we gele bloemen tussen de rotsen en hier groeien talrijke Neoporteria jusieuii ssp. trapichensis vol knoppen en mooie grote bloemen, een lust voor het oog en veel foto’s, verder vinden we hier Copiapoa coqiumbana, prachtig bedoornde Trichocereus spinibarba of coquimbana  en Eriosyce rodentiophila.

Na dit moois gaan we verder en rijden over de Questa Buenos Aires naar Los Hornos, hier worden we aangehouden door een politie controle en na wat praten kunnen we ongehinderd verder, nu komen we weer aan de kust, hier is alles groen met veel bloeiende planten, dit is een heel andere wereld.
We gaan door naar La Serena en rijden hier naar de boulevard, we vinden al vlug een leuke cabaña voor een mooi prijsje bij Ramondo de Sole en boeken voor 2 nachten, we hebben intussen een dag ingehaald dus kunnen wat rustiger aan doen.
Aan de boulvard gaan we een paar biertjes drinken, het is best druk op het grote strand, er wordt hier veel gewindsurfd, ’s avonds gaan we voor de verandering een lekker visje eten in een gezellige drukke tent en besluiten zo deze leuke dag.
Vandaag 309 km.

Dag 21 zaterdag 24 nov.  La Serena – Vicuña – Pisco Elqui – La Serena.
De zon schijnt al vroeg en we maken zelf een flink ontbijt, daarna rijden we door de stad heen naar het oosten, we komen door een groene vallei met veel cultuur, er wordt van alles gekweekt en hoe verder we komen hoe meer druiven er geteelt worden, hoger op de steile hellingen groeien talloze zuilcactussen van Eulychnia en Trichocereus, er is met geen mogelijkheid bij te komen, een paar km voorbij het stuwmeer is een zijweg en hier rijden we een stukje op, op een door geiten vertrapte heuvel vinden we Copiapoa coquimbana, Neoporteria curvispina en Cumulopuntia tussen de extreem zwaar bedoornde Trichocereussen.                                                                                                                       We rijden dan door naar het leuke stadje Vicuña en kijken hier een poosje rond, er is een heel leuk museum met fossielen en een enorme vlinder collectie, we drinken nog een bakkie en rijden dan verder oost de riviervallei in, overal waar je kijkt worden druiven gekweekt, zelfs tot halverwege de steile hellingen, we rijden door tot km 125 en keren dan terug, op 1500 meter hoogte is alles kaal en er groeit niks meer, bij Rivadavia slaan we dan links af en rijden de Valle Elqui in, via een kronkelweg komen we dan in Pisco Elqui, een klein stadje dat bekend is van de Piscodruiven, hier wordt een sterk drankje van gestookt, zoiets als brandewijn, we drinken wat op een terrasje, het is behoorlijk warm vandaag, 33 graden, na een uurtje rijden we de groene vallei weer uit en gaan richting La Serena, bij het stuwmeer Embalse Pulcaro maken we de laatste stop en wandelen de grote stuwdam op, het stuwmeer is half leeg, er staan hier allerlei winkeltjes en ze verkopen zelfs opgepotte Eriosyce  in verschillende maten, deze moeten hier in de omgeving volop voorkomen. 

Richting La Serena komen we langs een grote cactuskwekerij maar deze blijkt gesloten, terug in de stad doen we wat boodschappen en zoeken dan onze cabaña weer op, hier genieten we op ons terras van een lekkere koude Kunstmann grand torabaya, enkele durfals gaan nog even in zee zwemmen maar zijn binnen 10 minuten als ijspegel weer terug,  dan wordt het tijd voor de inwendige mens en met knorrende magen gaan we op zoek naar iets eetbaars, even verderop komen we dan in een prima restaurant aan de boulevard terecht en nemen voor de afwisseling een lekker visje, de wijn vloeit ook weer goed en terug in onze hut gaan we al vlug op een oor.
Vandaag 329 km.

Dag 22 zondag 25 nov.  La Serena – Vicuña – Hurtado – Ovalle.
Vanochtend is het bewolkt aan de kust, na een stevig ontbijt pakken we in rijden weer richting Vicuña, cactuskwekerij Valencia is vandaag open dus kijken we hier een uurtje rond, er staan best leuke planten, meest uit Mexico en Zuid Afrika, Chileense planten verkopen ze niet, die groeien er genoeg langs de weg zegt de eigenaar.

Bij Vicuña gaan we nu zuid de D-445 op richting Hurtado en via een smalle weg rijden we omhoog een groot berggebied in, overal groeien enorme Trichocereus chilensis met prachtige doorns, verderop stoppen we bij een flinke heuvel op 1600 meter, waar grote pollen Puya chilensis op groeien, we kijken hier wat rond en vinden al gelijk mooie planten van Eriosyce sandillon vol knoppen, ook voor het eerst zien we hier Neoporteria senilis ssp.elquiensis met dichte bijna witte bedoorning, de weg blijft klimmen en vlak voor het Nationale Park Pichasca 
zien we in het veld grote gele bollen, hier gaan we dan maar eens uitgebreid kijken, door enkele steile kloofjes heen komen we bij deze prachtige goudgeel bedoornde Eriosyce aurata, van klein tot heel groot, wel 70 cm in doorsnede, om de 10 meter staat er wel een dus je blijft lopen, steeds weer een grotere of mooiere en ze staan ook nog in bloei, ook deTrichocereussen zijn hier weer erg mooi en op een klein heuveltje staan  weer enkele mooie Neoporteria senilis met wat grijze doorns, na vele foto’s en volop genieten rijden we tot boven op de pas van 2000 meter en lunchen hier in het prachtige gebied, dan rijden we omlaag het dal van de

Rio Hurtado in, na tientallen bochten passeren we Hurtado, een dorpje van niks, en volgen de weg naar Ovalle, we blijven dalen, het wordt steeds groener als we door cultuurgbied komen, na 1000 bochten  komen we weer op asfalt en  20 km verder bereiken we dan Ovalle, we rijden hier wat rond door de oude stad maar een fatsoenlijk hotel is niet te vinden, tot we een wegwijzer zien naar Hotel Limari, we volgen deze en zo’n 5 km buiten de stad aan de weg naar Monte Patria,  komen we bij een prachtig modern hotel terecht, er is plaats genoeg en na wat pingelen hebben we weer onderdak, na wat zwemmen en een koud biertje gaan we aan tafel en genieten van een prima diner, na afloop maken we de zoveelste fles wijn soldaat en gaan dan lekker pitten na deze supermooie dag.
Vandaag 208 km.

Dag 23 maandag 26 nov.  Ovalle – Pichidangui.
We beginnen de dag met een prima verzorgd ontbijt, dan rijden we via Orvalle de R-45 op richting kust, door een enorm groot cultuurgebied bereiken we de Ruta 5 en gaan verder zuid, op verschillende plaatsen zien we grote windmolen parken in aanbouw op de heuvels aan de kust, bij Peña Blanca gaan we even van de R-5 af en rijden een paar km oost, bij een heuvel die vol staat met Puya chilensis kijken we een poosje rond, we zien hier Trichocereus chilensis litoralis in bloei met ook enkele cristaten, verder Neoporteria chilensis  tot wel 50 cm hoog en Alstroemeria magnifica.

Terug op de R-5 proberen we enkele malen richting kust te rijden, maar dit lukt telkens niet, dus rijden we door naar Pichidangui, bij Cabañas El Marino kunnen we nu een 4 persoons huisje boeken, het is wat krakkemikkig maar het is te doen, we lunchen en drinken een wijntje op het terras en relaxen in de zon, hierna wandelen we naar de kust en genieten een paar uur

van het plantenparadijs dat we hier aantreffen, er groeit van alles door elkaar o.a. Eulychnia castanea, Neoporteria subgibbosa en curvispina ssp. mutabilis, Cistanthe grandiflora, Nolana sedifolia, Alstroemeria pelegrina, Oxalis gigantea en nog veel meer leuke plantjes, je raakt hier niet uitgekeken, na vele foto’s lopen we terug naar ons huisje, tegen de avond gaan we naar het vissers haventje en drinken een biertje bij restaurant Nautiluz, vervolgens gaan we hier tafelen en krijgen weer een voortreffelijk visje voorgezet, met een Chileens wijntje erbij kan ook deze dag niet meer stuk, terug in onze hut moet er nog een flesje aan geloven waarna we al vlug de binnenkant van onze oogleden gaan bekijken.
Vandaag 224 km.

Dag 24 dinsdag 27 nov.  Pichidangui  - Los Andes.
Deze dag begint met een zelfgemaakt ontbijt, rond 10 uur vertrekken we en volgen de R-5 langs de kust tot bij Pichicuy, hier draait de weg het binnenland in, via Calera en San Felipe rijden we door een erg groen cultuurgebied naar Los Andes, de temperatuur stijgt inmiddels naar de 30 graden, hier aangekomen rijden we door de stad naar het centrum, 2 hotels waar we aankloppen zitten al weer vol, ze gaan echter voor ons bellen en even later krijgen we een adres in San Rafael, zo’n 5 km terug aan de R-60, hier komen we bij Hotel Punakora terecht, een vrij nieuw en heel mooi hotel met zwembad, voor een redelijke prijs boeken we hier voor 2 nachten, we lunchen hier en omdat het nog lekker vroeg is, rijden we via de R-60 verder oost, richting Argentijnse grens, door een groot dal van de Rio Blanco, omgeven door hoge bergen rijden we steeds verder omhoog, voor ons doemen de besneeuwde toppen van het hooggebergte op, een paar km voor Portillo rijden we tegen een hoge steile bergwand aan en hier begint het echt te klimmen, hoog boven ons zien we tientallen vrachtwagens langs de talrijke haarspeld bochten omhoog kruipen, alle bochten hebben een nummer en bij bocht 20 worden we stilgezet, door wegwerken is er maar een baan beschikbaar en nu komt net het verkeer van boven omlaag, dit gaat lang duren en na een half uurtje keren we maar om anders wordt het te laat, we maken nog een stop bij een heuveltje en noteren hier

Neoporteria andicola, Cumulopuntia sphaerica en Azorella spinosa , verderop drinken we een biertje bij een wegrestaurant en zoeken dan ons hotel weer op, rond 19 uur rijden we naar Los Andes en zoeken een restaurantje om te gaan eten, dit lijkt wel een discotheek met heel harde muziek, het eten is weer prima dus zijn we tevreden, het is nog steeds lekker weer als we terug rijden naar San Rafael, hier zoeken we al snel onze bedden op.
Vandaag 300 km.

Dag 25 woensdag  28 nov.  Los Andes – Quebrada San Francisco v.v.
De dag begint nevelig en kil, op het gemak ontbijten en wat internetten en de administratie bijwerken, dan begint het op te klaren, als de zon doorkomt warmt het snel op, van Los Andes rijden we noord naar San Esteban, hier gaan we oost, richting bergen en rijden even later de Quebrada San Francisco in, de weg slingert langs een snelstromend riviertje en we zoeken een plek waar we omhoog kunnen klimmen , dit valt niet mee maar na zo’n 15 km zien we een

mooie heuvel die vol staat met enorme Trichocereus litoralis en chilensis, veel staan er in bloei, we maken een lange klim over enkele heuvels in het mooie gebied, veel anders groeit er niet, een spaarzame Neoporteria curvispina met ook enkele grote clusters, ze staan vol knoppen, op het laatste stukje van de tocht staat er nog een mooie grote Eriosyce sandillon tussen de struiken, we rijden verder maar het weggetje wordt nu erg slecht zodat we omkeren,
We rijden terug naar Los Andes en pakken hier een terrasje, de winkels sluiten hier van 2 tot 5 uur dus gaan we wat relaxen in ons hotel, we bellen ook nog naar Ricardo Keim in Olmue, hier waren we al uitgenodigd en morgen verwachten ze ons, ’s avonds gaan we weer op jacht naar wat voedsel en komen terecht in restaurant Raconto, prima eten en veel drank, best een gezellige tent.
Als slaapmutsje plopt er weer een kurk van een flesje lekkere wijn waarna we prima slapen.
Vandaag 82 km.

Dag 26 donderdag 29 nov.  San Rafael – Olmue.
Het is vanmorgen flink bewolkt en koud, rond 9 uur vertrekken we en rijden zuidwaarts naar de R-57, na wat puzzelen, we hebben geen goede kaart, rijden we naar Pilpil, van hier rijden we over de Cuesta La Dormida, door de dichte mist dalen we af en komen in de Quebrada Alvarado, een groen en bosrijk dal , we volgen de weg tot bij Las Palmas en hier gaan we rechts een zijdal in, na wat zoeken komen we langs een bordje Cactus Alvaralto en komen dan vlug waar we moeten zijn.
We worden welkom geheten door Ingrid Schaub en Ricardo Keim die hier een waar cactus paradijs gecreëerd hebben, na de lunch worden we uitgebreid rond geleid door de prachtig aangelegde tuin en woorden schieten te kort wat er allemaal te zien is, dit is een complete botanische tuin, Ingrid en Ricardo hebben heel veel kennis en raken niet uitgepraat over hun hobby en hun unieke verzameling, we maken veel foto’s en steken ook het nodige op over de Chileense cactussen, eind van de middag komt de zon pas door en kort hierna nemen we afscheid van deze aardige mensen, we rijden door naar Olmue en in het centrum kloppen we aan bij Hosteria El Copihue, een heel groot hotel, er is plaats genoeg en we boeken weer voor 2 nachten, we kijken nog wat rond in het kleine stadje maar er is niks te beleven.
Na een biertje gaan we om acht uur aan tafel, de bediening is vriendelijk en het eten is prima, we besluiten deze leuke dag met een flesje wijn.
Vandaag 141 km.

Dag 27 vrijdag 30 nov. Olmue – Nationaal Park La Campana v.v.
Als we gaan ontbijten is het buiten licht bewolkt, hierna rijden we naar het vlakbij gelegen Nationale Park La Campana, dit op aanraden van Ricardo en Ingrid, ze hebben ook nog wat tips meegegeven, in het park worden we geregistreerd en krijgen een plattegrond mee, dan rijden we omhoog naar de Cerro La Campana die hoog boven de omgeving uitsteekt, via een erg slecht weggetje naar een oude mijn klimmen we tot 1270 meter, we doen ruim een uur over de 10 km, de 4x4 komt nu goed van pas, bij de mijn parkeren we en lunchen dan met een mooi uitzicht over de vallei.

Hierna gaan we te voet verder omhoog, via een soms erg steil paadje klimmen we nog zo’n 550 meter omhoog, het is niet erg warm, dus redelijk te doen, onderweg zien we allerlei bijzondere planten zoals Puya coerulea en Chloraea cylindrostachya, een orchidee.

Na anderhalf uur staan we boven op de kale top van de Cerro, op 1920 meter en genieten van een gigantisch uitzicht, west de pacific en oost de Andes toppen in de sneeuw, er lopen hier nog meer mensen rond met zware bepakking en rugzakken, ze kijken raar op als wij zonder iets naar boven gekomen zijn, tussen de rotsen groeien zowaar ook nog enkele mooie Neoporteria garaventae, een soort die allen hier voorkomt, ook zien we nog een grijze vos, Dycicyon griceus, het afdalen gaat vrij snel en na ruim een uur zijn we terug bij de auto, dan kijken we nog en poosje rond op een naastgelegen heuvel en vinden ook hier talrijke Neoporteria garaventae met veel knoppen en  mooie bloemen.

Hierna vangt de zware rit naar beneden aan en dit gaat langzamer dan klimmen, halverwege moeten we nog een lekke band verwisselen maar dit gaat snel, dan nog een stopje bij een kloof vol Trichocereus chilensis en Puya coerulea, hier vinden we ook nog een mooie  vogelspin,  Paraphysa scrofa,  ook wel golden spider genoemd.

Na de heftige rit komen we heelhuids beneden en spoeden ons naar het hotel, we gaan gelijk aan tafel en genieten eerst van een paar koele Kunstmannen, na het eten als afzakkertje een Pisco saur en dan lekker onder de wol na deze vermoeiende dag.
Vandaag 40 km.

Dag 28 zaterdag 1 dec.  Olmue – Santiago.
Na een prima ontbijt vertrekken we met hoorngeschal uit het groene dal, het is vandaag prachtig weer, we rijden terug de Cuesta  La Dormido over en werpen boven op de pas een laatste blik op de imponerende Cerro La Campana, via Pilpil rijden we nu binnendoor naar Santiago, hier passeren we de enorme vuilnisbelten van de grote stad,  dan komen we op de rondweg om Santiago uit, vlak bij het vliegveld, we zoeken de vertrekhal op en hier zetten we Teddy en Hans af met hun bagage, zij vliegen vandaag al terug, dan rijden we naar Alamo en leveren de Dodge in, ze beginnen hier over de lege reserveband maar we laten dan de versleten remblokken zien en een foto van de versleten band, we worden naar het kantoor gestuurd en hier overleggen we de gemaakte rekeningen, de balie medewerker maakt er een notitie van en we kunnen vertrekken, hopelijk wordt dit weer verrekend, we zullen ook een klacht indienen bij het bedrijf dat de autohuur geregeld heeft, dan lunchen we voor de laatste keer met Teddy en Hans, vervolgens nemen we afscheid  en gaan per taxibus naar het centrum van Santiago, de chauffeur rijdt kriskras door de grote stad en zet eerst de andere passagiers af, zo zien we al wat van deze toch wel mooie stad, veel groen en parken en ook leuke straatjes, dan worden we afgezet bij Hotel Sauken en boeken hier een kamer.
Wat later lopen we de drukke stad in, steken de snel stromende rivier over en komen dan bij toeval op een heel gezellig pleintje terecht, Patio Bellavista, allemaal leuke winkeltjes en terrasjes, we drinken hier een paar lekkere biertjes en kijken naar alles wat hier gebeurt, later lopen we de drukke uitgaans straat helemaal af tot aan de Santiago Zoo, na nog een biertje zoeken we het gezellige plein weer op en eten lekker buiten op een terras, dit zal voorlopig wel de laatste albacora worden,  het blijft lang lekker van temperatuur en het is al laat als we ons hotel opzoeken, we praten nog wat met de eigenaar en drinken een laatste pisco saur en dan is het bedtijd.
Vandaag  100 km.

Dag 29 zondag 2 dec.  Santiago – Sao Paulo – Amsterdam.
We ontbijten al vroeg en gaan daarna met een taxi naar het vliegveld, we zijn wat te vroeg en wachten met een lekker bakkie tot we kunnen inchecken, hier lijkt alles mis te gaan maar na een hoop drukte, heen en weer geloop en lang wachten krijgen we toch een instapkaart, onze vlucht heeft een half uur vertraging dus zijn we ruim op tijd, om 14.15 uur stijgen we dan op, al snel vliegen we over het enorme en indrukwekkende Andes gebergte waar ook diverse gletsjers te zien zijn, na een vlucht van 4 uur naderen we Sao Paulo en landen in een heftige onweersbui met veel turbulentie, een paar uur later stappen we aan boord van de KLM vlucht naar Amsterdam, na 11 uur en 10 minuten landen we dan op Schiphol, hier heeft het pas gesneeuwd, een passender thuiskomst kun je je niet wensen., na nog een paar uur treinen kom ik weer in Zeeland aan en geniet  thuis eerst van een biertje na deze afmattende vlucht, nu nog zien te wennen aan de winterse omstandigheden in het donkere Nederland, in 24 uur tijd van hartje zomer naar hartje winter is wel een erg grote overgang.

Borssele, 3 december 2012.
Speedybert.