ZUID AFRIKA 2008.

Reisverslag van 5 nov. t/m 26 nov.Gemaakt door Bertus Spee.

Op dinsdag 4 nov .is het weer zo ver, om 18.00 uur neem ik de trein naar Schiphol en trek vervolgens in een hotelletje in Zwanenburg, ik wordt netjes opgehaald en de volgende ochtend op tijd naar het vliegveld gebracht.

Anjo  en Coby zijn ook gearriveerd en na de formaliteiten, dit gaat steeds vlotter, gaan we om 9.55 uur de lucht in, deze maal vliegen we pal naar het zuiden, boven Europa is het zwaar bewolkt en als we de Middellandse zee passeren zien we de zee even, als we boven Afrika aankomen is het weer flink bewolkt en van Algerije is niks te zien.

Boven de Sahara is het wel onbewolkt en hier kunnen we enkele uren van de immense zandvlaktes genieten, zo is het wel leuk een plekje bij het raam, via Nigeria bereiken we de Atlantische kust weer en blijven deze verder volgen naar het zuiden, boven Gabon passeren we de evenaar en zijn nu op het zuidelijk halfrond, nu is het nog 4 uur vliegen tot Kaapstad.Met mooie beelden van de ondergaande zon vliegen we alsmaar zuid en landen uiteindelijk om 22.20 uur op het vliegveld van Kaapstad na een vlucht van 9700 km, het is hier erg rustig want we zijn het laatste vliegtuig van deze dag, en zijn zo vlug door de douane.

Als we buiten komen,  bij een lekker temperatuurtje, staat Wim ons al op te wachten, Hans en Teddy Noordermeer zijn er ook al, zij zijn een dag eerder gekomen maar hebben hun koffers nog niet en deze zijn ook nu niet meegekomen,  zo gaat dit nog een dag duren, morgenavond maar weer gaan kijken.

We halen de VW bus op en rijden dan gelijk Kaapstad uit naar het oosten, een half uur later komen we in Somerset West aan bij B & B Two Oaks, nadat we een paar biertjes gedronken hebben bij Kevin is het tijd om te gaan slapen, we hebben een leuke kamer met uitzicht op de Tafelberg en Kaapstad, na de lange vlucht van 11.15 uur is het vervolgens goed slapen.

Dag 2. Donderdag 6 nov.  Kirstenbosch.

Na een prima nachtrust en een stevig ontbijt maken we plannen voor vandaag en rijden dan eerst naar Stellenbosch, hier aangekomen zoeken we de botanische tuin maar zien deze nergens, dan kijken we wat rond in de winkeltjes van oom samie se winkel en drinken vervolgens koffie op een terrasje, Coby is intussen aangesteld als beheerster van het rampenfonds en gaat de komende weken als mamma cash fungeren.

Hierna rijden we door Stellenbosch heen richting bergen en komen dan in de Jonkerskloof terecht, we rijden deze 10 km in maar komen nergens bij de bergen dus keren we terug,

Vanaf Stellenbosch rijden we dan de Hellshoogte op, deze pas valt ook tegen, we proberen nog via een zijweg de kloof in te komen maar dit wordt ook niks, overal hekken.

Dan rijden we via de R 310 richting zuidkust en komen aan de False baai uit, we volgen deze weg langs de kust en maken en stop aan het grote strand, op de duinen aan de overkant van de weg groeien allerlei succulenten in het pure zand.

Vervolgens rijden we via Muizenberg onderlangs de Tafelberg Kaapstad in, via de M3 rijden we dan naar de bekende botanische tuinen van Kirstenbosch en brengen hier de rest van de dag door, prachtig aangelegde tuinen aan de voet van de Tafelberg waar je kilometers rond kunt lopen, vele bijzondere planten en succulenten stelen de show met als hoogtepunt vele soorten Protea’s in volle bloei, er worden hier vele fotos geschoten, in de boekenshop is ook het een en ander te zien en er worden weer een aantal boeken gekocht tegen heel lage prijzen.

Na nog een biertje en koffie rijden we dan naar het centrum van Kaapstad waar het inmiddels flink is beginnen te regenen, nu gaan we naar het Waterfront bij de havens en zoeken een gezellig restaurantje aan het water, hier kunnen we heerlijk eten en drinken, ze hebben zelfs Belgische bieren, wat wil je nog meer.

Uiteindelijk gaan we weer richting Somerset West en rijden onderweg langs het vliegveld waar inmiddels de zoekgeraakte koffers gearriveerd zijn, zo is iedereen weer tevreden, het is al laat als we in de Two Oaks aankomen en we duiken gelijk ons bed in.

Vandaag 190 km afgelegd.

Dag 3. Vrijdag 7 nov.  Somerset West- Clanwilliam.

We worden al weer vroeg wakker en gaan eerst voor een stevig ontbijt, het lijkt een mooie dag te worden, dan pakken we onze bagage in en rijden vervolgens richting Kaapstad waarna we bij de N 7 noordwaarts draaien.

Via een mooie 4 baansweg rijden we door een uitgestrekt cultuurgebied met golvende akkers.Na een tijdje komen we bij Piketberg aan en gaan hier dan eerst boodschappen doen, dan rijden we door het stadje heen de Piketbergpas op, we stoppen bij een steile helling en gaan dan onze eerste planten zoeken, we scharrelen een hele poos rond en ontdekken de ene na de andere succulent, er groeit hier echt van alles maar het blijkt moeilijk om overal een naam bij te plaatsen, gelukkig hebben we de nodige boeken aan boord en kunnen alzo heel wat te weten komen.

Ook zien we voor het eerst een groep bavianen langs de weg als we terug naar Piketberg rijden, we draaien de N 7 weer op  en gaan verder noordwaarts,  de omgeving wordt alsmaar mooier en bergachtiger, wat verderop rijden we over de Piekenierskloofpas en maken hier boven een stopje bij een zijweg, het lijkt een mooie heuvel maar er groeit weinig en even later worden we weggestuurd, dit blijkt prive terrein te zijn.

Dan rijden we door naar Clanwilliam en gaan hier eerst een hotel bespreken, als dit gelukt is rijden we oostwaarts de Pakhuispas op en komen op de eerste onverharde weg, we maken hier nog 2 lange stops en vullen zo de rest van de middag.

De schitterende pakhuispas ten oosten van Clanwilliam

We vinden hier weer veel nieuwe planten zoals Euphorbia’s Gasteria, Tylecodon, Pelargonium en diverse Mesems en Crassula’s, als het tegen de avond loopt rijden we terug naar Clanwilliam en drinken eerst een paar koele biertjes op onze leuke ontdekkingen.

Dan frissen we ons wat op en gaan vervolgens in het restaurant aan de overkant eten, de kost is prima en veel, ik ga deze maal voor de gebakte hoender borsies ( gegrilde kipfilet) en als ik aan de serveerster vraag of ze ook hoenderborsies heb, knikt ze instemmend.                  

Hans heeft zich intussen ontpopt als wijnkenner, overdag aalwijnen en s’avonds kaapse wijnen, alleen de muziek is hier niet echt van onze tijd dus maken we het zelf maar gezellig, vervolgens zoeken we onze kamers op en na de administratie enz. gaan we voldaan slapen, vandaag 300 km gereden.

Dag 4. Zaterdag 8 nov.  Clanwilliam- Vanrhynsdorp v.v.

Aloe mitriformis nu perfoliata

Om 8 uur ontbijten we lekker uitgerust en klaar voor nieuwe ontdekkingen, vandaag kruip ik achter het stuur, het links rijden went heel vlug en na wat boodschappen gedaan te hebben rijden we opnieuw naar de Pakhuispas door het prachtige gebied en onder een stralend blauwe lucht, boven op de pas maken we een lange stop en klimmen over enorme rotsblokken op zoek naar bijzondere planten, hier vinden we een mooie populatie van Aloe mitriformis en ook weer veel bloeiende Mesem struikjes, opvallend zijn ook de grote botterbomen (Tylecodon paniculatus) van wel een meter hoog,  we genieten met volle teugen van het adembenemende landschap, wat later rijden we door naar Doringbos en verder door de Botterkloof, we maken nog enkele stops en vinden hierbij o.a Aloe comosa en bloeiende Cotyledons.

Een paar km verderop gaan we dan linksaf en rijden over een grote kale hoogvlakte naar Nieuwoudtville, hier gaan we links richting Vanrhynsdorp, na enkele km komen we dan aan de rand van de Bokkeveldbergen en kijken hier rond op de grote rotsplaten boven op de Vanrhynspas, hier groeien volop kleine Crassula’s zoals C.pyramidalis en andere soorten,Anacampseros comptonii zou hier ook groeien maar deze kleine plantjes zijn niet te vinden. Wel vinden we Lampranthus (Branisia) maximinia, heel bijzonder!

Boven op deze pas hebben we een enorm wijds uitzicht over de uitgestrekte Knersvlakte, dan dalen we pas af en 5 km verder rijden we de over de kaarsrechte weg de grote vlakte op tot we in Vanrhynsdorp aankomen, we zien dan dat er hier een succulentenkwekerij is maar deze is gesloten, dan rijden we het dorp door en gaan westwaarts een onverharde weg op, links in de vlakte doemt de enorme Gifberg op, we rijden door tot aan de voet van deze berg en rijden dan een stuk de Gifbergpas op om naar een mooie waterval te gaan kijken, helaas voor de liefhebbers, de waterval staat nagenoeg droog,  een klein pisstraaltje resteert nog.

We keren terug er rijden weer een stuk richting Vanrhynsdorp, bij enkele kwartsveldjes stoppen we en gaan op onderzoek uit, ook hier weer talrijke succulente planten zoals Mesem grandifolium volop in bloei en na enig zoeken een flinke populatie Argyroderma framesii, flinke grote planten maar helaas net uitgebloeid, wel zijn er volop zaadpeulen te oogsten, en ook vinden we nog een aantal bloeiende Aloe falcata.

Het loopt al tegen de avond en via de N 7 rijden we zuidwaarts nog  75 km naar Clanwilliam terug, het is net donker als we hier aankomen en we gaan gelijk maar eten, we kunnen nog lekker buiten zitten en met een prima maal en een lekker wijntje komt het helmaal goed.

Iedereen is weer voldaan na deze suksesvolle dag, we lopen naar het hotel terug doen de administratie en gaan dan lekker maffen.

Vandaag 305 km afgelegd.

Dag 5. Zondag 9 nov.   Clanwilliam- Kamieskroon.

Als we om 8 uur gaan ontbijten staan Rikus Veldhuizen en Jaap Keizer plotseling voor onze neus, zij hebben hier ook overnacht, we hebben heel wat bij te praten en rijden dan ook later weg dan gepland, in gestrekte draf gaat het weer naar Vanrhynsdorp en nu volgen we de N 7 verder noordwaarts, na 15 km stoppen we midden op de Knersvlakte, klimmen over een hek en gaan hier op onderzoek uit, op de kale witte kwartsvelden  komen  we in een waar plantenparadijs terecht, op een vierkante meter groeien wel 10 verschillende plantjes zoals Argyroderma, Conophythum, Crassula, Dactilopsis (vinger en duimpje) enz. teveel om op te noemen, het geslacht Mesembryanthemaceae telt dan ook tientallen soorten.

We lopen heel wat af op deze grote vlakte waar het behoorlijk warm begint te worden, na een tijdje rijden we verder en maken dan een stop bij de afslag naar Kliprand, hier ligt een flinke kwartsheuvel midden in de vlakte en deze vraagt om onderzocht te worden, ook hier weer talrijke succulenten, in elk rotsspleetje groeit wel wat, verschillende Conophythums, Crassula’s columnaris, (het centekanietjie) Stapelia, Tylecodon, Cotyledon en zelfs een Lithops. Ook komen we nog een fel gekleurde sprinkhaan tegen, die schijnt de Zuid Afrikaanse naam "kind dood"te hebben, giftig dus, maar prachtig!

De temperatuur stijgt nog steeds als we verder rijden maar Kamieskroon, hier aangekomen regelen we eerst het hotel, hier is plaats genoeg, we bespreken ook een restaurantje vlakbij want de keuken van het hotel is op zondag dicht.

Vervolgens rijden we oostwaarts naar de vlakbij gelegen Kamiesbergen en gaan hier naar omhoog, na 2 km stoppen we aan een steile helling en zien hier de eerste Aloe dichotoma’s we klimmen omhoog en maken vele fotos van de prachtige grote planten. We rijden verder door een onwezenlijk mooi gebied richting Gamoep, na 40 km onverhard stoppen we tussen enkele heuvelruggen welke vol staan met Aloe dichotoma en gaan hier op verkenning. Ook fotograferen we nog een kolonie Heilige Ibissen.

Al vlug vinden we hier Tylecodon hallyii, Euphorbia multiceps, Avonia quinaria vol met knoppen en A. retusa, maar vooral de indrukwekkende  Aloe dichotoma in alle maten en vormen,  stelen de show.

De zon zakt al flink als we terugrijden naar Kamieskroon en we vinden uit dat de slechte weg het best rijdt met 80 km per uur.

Als we terug zijn in het Kamieskroon hotel kunnen we gelijk gaan eten in de Springbok kombuis, een leuke oude boerderij  waar en jongedame met haar oma ons een prima maaltijd voorzetten met alles er op en aan, de prijs is ook belachelijk laag en een flinke fooi is dan ook welverdiend, terug in het hotel ritselen we nog een paar biertjes en maken ons huiswerk waarna we al vlug onder zeil gaan, het was een warme vermoeiende  maar vooral een spectaculaire dag met heel veel succulenten.

Dag 6. Vandaag 362 km  weggereden.

Maandag 10 nov.   Kamieskroon- Springbok.

Om half 9 rijden we deze ochtend na het gebruikelijke ontbijt eerst zuidwaarts naar Garies, hier draaien we westwaarts de onverharde weg naar Hondeklipbaai op, een redelijke weg waar je makkelijk 80 km per uur kunt rijden, door een golvend landschap naderen we de Atlantische kust, dan maken we een stop bij de zijweg naar Soebatsfontein, we kijken hier rond in het veld en op een rotsrichel langs een droge rivierbedding, zoals gebruikelijk groeit er weer van alles, verschillende Conophythums, o.a. C. bilobum en bloeiende Sarcocaulon spec. (Monsania)en kinderpieletjies(Augea capensis) veel planten hebben hier bijzondere Zuid Afrikaanse bijnamen, wat te denken van bababoudjies (babybilletjes) zo noemen ze hier Argyroderma’s.

We gaan verder en komen nu in het sperr gebied, een grote zandwoestijn met hoge hekken afgezet, hier worden op enorme schaal diamanten gewonnen en alles wordt overhoop gegraven, dan rijden we Hondeklipbaai binnen, een desolaat dorpje aan de Atlantische kust,het is hier altijd koud en mistig vanwege de koude Benguela golfstroom.

Dan rijden we verder noordwaarts naar Koingaas en gaan hier rechts het binnenland weer in. Na 20 km rijden we dan het nationale park Namaqualand binnen en maken al vlug een stop onder aan een witte kwartsheuvel, iedereen zit te popelen om de wei in te gaan en ook hier komen we weer in een paradijs op aarde,een mooi kleine Aloe krapoleana, 3 verschillende Conophytum’s, Crassula’s, Haworthia arachnoidea, Euphorbia, Sarcocaulons en ga zo maar door. De Euphorbia is kennelijk een nieuwe soort verwant met E. versicolores

Ook krijgen we nog bezoek van enkele parkwachters, ze komen kijken wat we aan het doen zijn, als dit duidelijk is wensen ze ons nog een prettige dag toe, we gaan weer verder door de enorme vlakte en stoppen halverwege nogmaals, hier vinden we een Stapelia en zowaar een Agave americana, zo te zien is er hier ooit een nederzetting geweest.

Dan rijden we de Wildeperdehoek pas op en gaan door de bergen verder, we maken nog enkele stops en zien weer talrijke mooie planten waaronder een exemplaar van Aloe melanacantha en diverse Mesems, de weg wordt nu almaar slechter en uiteindelijk komen we weer op de  N7 uit, 10 km noordwaarts komen we dan in Springbok aan, we gaan eerst enkele kamers bespreken in de Springbok lodge en drinken dan een paar biertjes op een terras, hierna gaan we maar weer eens lekker eten en wijnen, daar zijn we echt aan toe.

Als we later op de avond onze kamers opzoeken is het flink koud geworden, er lijkt ander weer op komst, nu nog een flinke borrel en dan lekker slapen, dit was weer een superdag.

Vandaag 252 km afgelegd.

Dag 7. Dinsdag 11 nov.   Springbok  - Steinkopf  v.v.

We komen vanochtend wat langzaam op gang, maar na een flink ontbijt en wat boodschappen rijden we vervolgens naar het Goegap natuur reservaat vlak bij Springbok, we kijken wat rond bij de aanplantingen en zien hier een mooie Lavrania perlatum met zaadpeulen in een plantenbak, 1 zaadpeul is even later leeg?

We gaan vervolgens een route door het park volgen en maken onderweg enkele stops,  als eerste vinden we flinke aantallen Avonia papyracea  en A. scopata op een zanderig terreintje verder groeit er weinig, we klimmen nog wat rond op een heuvel en hier groeien mooie grote groepen van Aloe dichotoma en nog wat andere succulenten, tussen de heuvels zien we dan ook nog een groep Onyx antilopen lopen, dan komen we weer terug bij het kantoor en kijken nog in de tuin met planten uit de omgeving, dit valt tegen het is slecht onderhouden en veel planten zien er niet uit.Net buiten het park vinden we een schitterende groep van Aloe framesii in volle bloei

Aloe framesii bij Goegap national park

We rijden terug naar Springbok en gaan dan noordwaarts de N7 op, door een mooi gebied rijden we nu naar Steinkopf en gaan hier links de R 382 op, hier staat het matjieshuisje waar je potjekos kunt eten  er is echter niemand, 3 km verder stoppen we bij een hek en gaan hier op onderzoek uit, op het vlakke onder aan een heuvelrug vinden we volop Cheiridopsis peculiaris, ze zijn net uitgebloeid, dan klimmen we de heuvel op en langs de steile bovenrand vinden we tussen de rotsblokken weer van alles,Euphorbia, Gasteria, Pelargonium, Conophythum, Sarcocaulon (Monsania), Tylecodon, Aloe glauca en nog meer,  het waait hier flink vandaag en het is niet aangenaam van temperatuur.

Dan rijden we terug naar Steinkopf en gaan weer links de N7 op, nu rijden we 10 km verder noord en komen dan bij de Cabinaberg, hier gaan we door een hek en rijden de vlakte voor de kwartsheuvels  een stukje op, hier gaan we een flinke klim maken, al na enkele meters komen we de eerste plantjes tegen, Avonia papyracea , Adromischus, Faucaria, diverse Sarcocaulons , Tylecodons en Conophythums, 4 verschillende Crassula’s, waaronder C.deceptor, Asclepia en de eerste Aloe ramosissima en glauca, verder nog talrijke Mesems, teveel om op te noemen.Het toppunt was een Quinaria (Avonia) ssp.alstonii in bloei!

Tegen 5 uur rijden we na al dit moois weer terug naar Springbok en zien dat Rikus en Jaap hier ook aangekomen zijn met het Zuid Afrikaanse stel, we frissen ons op en gaan met de  hele club naar het restaurant aan de overkant, we maken er een gezellige avond van en hebben heel wat bij te praten.

Als we laat op de avond onze kamers opzoeken is het flink koud buiten, voor de deur van het restaurant ligt ook nog een leuke mat met een cactus er op, maar even later is deze gevlogen,  een vliegend tapijtje dus.Na deze uitmuntende dag  en de nodige wijn zijn we al vlug in de wolken, vandaag 177 km gereden.

Aloe ramosissima

Dag 8. Woensdag 12 nov.   Springbok – Sendelingsdrif.

Heerlijk uitgerust en met een flink ontbijt achter de kiezen verlaten we Springbok weer en gaan verder naar het noorden,  als we Steinkopf weer bereiken draaien we de  R 382 op richting Port Nolloth, we rijden nu richting westkust en het is wat bewolkt en vrij koel.

Crassula alstonii

Na 40 km door een volkomen onbewoond gebied gaan we rechts de onverharde weg op naar Eksteenfontein, tussen enkele heuvelruggen in gaan we weer noordwaarts en kijken nu naar een leuke stopplaats, na een half uurtje stoppen we onderaan een heuvel met witachtige steen, hier zouden we wel eens wat kunnen vinden, we lopen naar de heuvel en beginnen aan de vrij steile klim. Al weer vlug komen we weer enkele nieuwe planten tegen, Stapelia gariepensis, enkele Crassula’s, Ceraria namaquensis het zijn enorme takkenbossen met slecht een enkel klein, maar wel mooi bloemetje. De topper was deze dag Larryleachia (trichocaulon) cactiformis, hiervan groeien er talrijke exemplaren op deze helling met als surprise nog een dubbele cristaat, sommige planten staan ook nog te bloeien met de kleine opvallende aasbloemen.

Dan laten we deze unieke plek achter ons en rijden door naar Eksteenfontein, een klein desolaat plaatsje midden in het uitgestrekte berggebied, dan gaan we weer verder noord, de slechte weg slingert door een droge rivierbedding en af en toe zien we grote Aloe ramosissima’s op de rotsen,  tussen de prachtige rotswanden door bereiken we dan een enorme zandvlakte en stevenen nu op Kuboes aan, hier kunnen we flink doorrijden, bij een kwartsveldje maken we nog een stopje maar hier groeit weinig, alleen Sarcocaulons, het is te zanderig.

Bij Kuboes aangekomen rijden we eerst naar de links gelegen Cornellskop en gaan de grote kale heuvel verkennen, hier zien we de eerste  exemplaren van Aloe pillansii,  van heel klein tot wel 10 meter hoog, prachtige planten om te zien, dit is een beschermd gebied en alle planten zijn van een nummer voorzien, er worden hier erg veel fotos gemaakt, we kijken ook nog even in die Wondergat, een natuurlijke grot onder de berg die vol zit met vleermuizen.

Bibron's Gecko

Weer gaan we verder naar het noorden en rijden nu het Richtersveld nationaal park in, we melden ons aan bij de slagboom en kunnen dan door naar Sendelingsdrif, de weg loopt door een ontzettend mooi en verlaten gebied en na 20 km komen we op de plaats van bestemming aan, een kleine nederzetting pal aan de Oranjerivier, hier zijn de kantoren van het nationale park en ook een diamantmijn gevestigd.

We hadden hier al 2 huisjes besproken voor 2 nachten en nadat we ons geinstalleerd hebben drinken we een biertje op het terras met uitzicht op de Oranjerivier en aan de overkant Namibie, een unieke lokatie hier, om 6 uur kunnen we gaan eten in het restaurant, dit was ook al telefonisch geregeld, we krijgen een prima maaltijd voorgezet compleet met ijs en koffie toe, dit allemaal verzorgd door onze gastvrouw Debbie, ook genieten we nog van een mooie zonsondergang en gaan dan een biertje drinken in de plaatselijke kantine, het is buiten weer flink afgekoeld  als we onze bedden opzoeken, we hebben vast heel wat te dromen vannacht.

Vandaag  270 km gemaakt.

Dag 9. Donderdag 13 nov.   Het Richtersveld in.

De blauwe lijn is de route die we hebben gereden, de gele de orangerivier.

Om 8 uur kunnen we gaan ontbijten in het restaurant bij Debbie en worden hier liefdevol verzorgd, we hebben uitzicht op het pondje naar Namibie.Vervolgens rijden we op ons gemak het nationale park in, na een paar km maken we een stop in dit bijzondere gebied dat vooral opvalt door de bijna zwarte rotsen en witte kwartsvelden, we vinden gelijk al weer nieuwe planten zoals grote groepen Hoodia gordonii met enorme zaadpeulen, jammer genoeg is het zwaar bewolkt en af en toe regent het zelfs, niet iets wat je hier verwacht maar later op de dag klaart het op door de sterke zonnestralen die de wolken oplossen.

We rijden verder het park in  en zien dan hoog op de heuvels Aloe ramosissima en ook Pachypodium namaquanum staan, ook staan er jonge planten, wat verderop gaan we een flinke klim maken en komen dan vlak voor deze prachtige planten te staan,  jammer genoeg zijn ze net uitgebloeid en de zaadpeulen zitten vol met larven die alles leegvreten, zo komen er weinig nieuwe planten bij en wellicht is dit de oorzaak dat er zo weinig groeien.

We vinden hier planten van een halve meter  tot 3 meter hoog, we kijken verder rond op deze berg en vinden hogerop flinke groepen Aloe pearsonii welke alleen hier voorkomt,

verder Commiphora gracilifrondosa, Crassula’s, Tylecodon’s, Stapelia similis, Euphorbia’s en een prachtig geel bloeiende Trichocaulon alstonii.Waarvan de meeste in bloei! Een topper is weer Larryleachia (Trichocaulon) perlata in bloei!

Na deze klim gaan we eerst lunchen en begint de zon door te komen, dan rijden we nog een paar km verder en komen op een grote zandvlakte, deze staat vol met bloeiende Mesems, een prachtig gezicht met de zon er op, we kijken nog op een soort leisteen heuvel maar hier groeit alleen Sarcocaulon, de weg wordt steeds zanderiger zodat we maar omkeren voor we vast komen te zitten.Ook al zijn we gezegend met "the hand of God"

Vlak voor Sendelingsdrif loopt er nog een weg naar Potjiespram en door een droge bedding komen we dan aan de Oranjerivier uit, er staat weinig water in en we lopen een flink stuk door de bedding, we zitten nu op het noordelijkste punt van deze reis, het is al ver in de middag als we naar onze huisjes rijden en we zijn mooi op tijd om te gaan eten, we wandelen naar Debbie waar de tafel al gedekt staat en ze heeft weer flink haar best gedaan, het smaakt allemaal prima, na dit gezellige maal zoeken we ons huisje weer op en borrelen nog wat na waarbij de belevenissen van vandaag besproken worden, conclusie; weer een superdag , vervolgens gaat er flink geslapen worden.

Vandaag maar 44 km gereden.

Dag 10. Vrijdag 14 nov.  Sendelingsdrif-  Springbok.

Na het ontbijt nemen we afscheid van Debbie en gaan onze spullen inpakken, als we wegrijden worden we uitgezwaaid door een troep apen, zeker vriendjes van Wim.

Het belooft een zonnige dag te worden, we rijden het nationale park uit en stoppen na 32 km onder aan een hoge heuvel, tijd voor de ochtendwandeling, op de uitlopers van deze heuvel vinden we een aantal prachtig bloeiende bolgewassen, volgens de boeken is dit Gethyllis ciliaris, met enorme grote witte kelken, we lopen alsmaar hoger en komen nu steeds meer planten tegen, bijna boven vinden we dan een populatie van prachtige Aloe striata ssp. karasbergensis met heel brede gestreepte bladeren en ook weer een aantal Larryleachia perlate volop in bloei, ze worden hier wel 20 cm hoog.

Ook groeit hier Portulacaria afra, dit worden hier prachtige mini boompjes, het uitzicht is hier ook erg mooi, je kunt kilometers ver wegkijken over de eindeloze heuvelruggen en we genieten met volle teugen van de natuur.

Nadat we allemaal weer beneden zijn rijden we verder naar Kuboes en gaan hier rechts richting Alexanderbaai, we rijden nu de bergen uit en volgen de loop van de Oranjerivier naar de kust, het wordt alsmaar zanderiger, een paar km voor Alexanderbaai maken we dan een stop bij enkele rotsachtige ruggen en gaan weer op onderzoek, hier moeten Lithops voorkomen maar ondanks veel zoeken vinden we er geen, ze zullen wel onder het stuifzand zitten,  wel vinden we Lapidaria margaretae, Aloe gariepensis en ook weer Larryleachia, deze blijven hier veel kleiner, het is hier erg winderig zo vlak aan de kust zodat we na een korte lunch verder rijden, bij Alexanderbaai komen we weer op asfalt en rijden dan in een streep door naar het zuiden, vlak langs de westkust door een landschap van enorme schaars begroeide zandduinen komen we bij Port Nolloth aan en kijken hier nog wat rond op een zanderig terrein voor Euphorbia’s, er groeit echter niks, het is hier ook koud door de zeenevels die het land opdrijven, in Port Nolloth rijden we nog even naar de kust, het is er koud en er is weinig te zien, hier hoef je niet te gaan zwemmen.

Dan rijden we weer landinwaarts via de R 382 en na een paar km draaien we een zijweg op en gaan hier op zoek naar Fenestraria aurantiaca en even later vinden we deze volop, grote pollen, diep in het losse zand verscholen, alleen de topjes met de lichtvensters zijn zichtbaar.

We rijden verder oost en na 90 km komen we weer bij Steinkopf aan, hier gaan we zuid de N7 op en met een stevig tempo speren we naar Springbok waar we precies om 6 uur arriveren,we installeren ons weer in de Springbok lodge en lopen wat later het stadje in,  we maken er een gezellige avond van met lekker eten en (te) veel wijn, want Wim wil weer op de danstoer,na deze suksesvolle dag  zoeken we onze kamers op en na het huiswerk doven al spoedig de lampen.

Vandaag 318 km afgelegd.

Dag 11. Zaterdag 15 nov.    Springbok- Clanwilliam.

Cotyledon orbuculata

De show komt vandaag wat langzaam op gang, we neuzen nog wat rond in de boekenwinkel, doen boodschappen , tanken en internetten, om half 10 laten we Springbok achter ons, we rijden nu een nieuwe route naar het oosten, via Gamoep en Platbakkies rijden we via Kliprand naar Bitterfontein, we komen eerst door een mooi berggebied en arriveren dan op een enorme hoogvlakte met veel cultuurland, we maken enkele stopjes en vinden weinig nieuws, alleen Aloe falcata volop in bloei, Crassula coralis en Cheiridopsis.

Bij Kliprand kijken we op een heuvel rond en dit valt ook tegen, op een aantal bloeiende Cotyledons na, we zijn de laatste dagen natuurlijk ook enorm verwend met bijzondere planten.Hoewel deze mesemb is echt ook schitterend!

 Na 150 km onverhard komen we weer op de R7 uit en rijden het laatste stuk door naar Clanwilliam, hier nemen we weer 3 kamers in het Clanwilliam hotel en gelukkig wil iedereen een kamer met ligbad, een douche is te gewoon.Na een paar lekkere koude biertjes wandelen we naar het Olifantshuis en gaan weer uitgebreid eten, het is vandaag weer flink warm geworden en we kunnen nog lekker buiten zitten, het eten is weer prima en de flessen kaapse wijn verdampen wel erg vlug bij deze temperatuur.Voldaan na deze lange warme dag waggelen we terug naar ons hotel waarna we al vlug onder zeil gaan.

Vandaag 413 km gereden.

Dag 12. Zondag 16 nov.  Clanwilliam-  Paarl.

Om 8 uur schuiven we aan een uitgebreid ontbijt en gaan vervolgens even pinnen, de kas moet weer aangevuld worden, aan de deur van de bank hangt een bordje “jij moet maak jou sigaret dood”, bij ons gaan de rokers dood!

Om 9 uur laten we Clanwilliam voor wat het is en rijden door het vruchtbare dal van de Olifantsrivier naar Citrusdal, hier gaan we links de rivier over en rijden omhoog naar de Cederbergen, boven op de Middelberg pas maken we een stop nadat we bloeiende Aloes gespot hebben, we kijken wat rond en zien ook nog 2 nieuwe Crassula’s en bloeiende Gladiolus carinatus, het is hier erg groen, dan rijden we het volgende dal in en volgen de Doringrivier naar het zuiden, dit dal staat vol met citrus plantages, we kijken nog even op een heuveltje maar er groeit niks.

Wat verder stoppen we bij een veld vol bloeiende Kniphofia’s, deze worden volop bezocht door honingzuigers met hele lange staarten, dit is wel leuk om te zien en het levert mooie fotos op.

We vervolgen onze weg en rijden dan over de Gydopas het volgende dal in, we zoeken onze weg door Ceres heen en gaan dan weer omhoog  de Michells pas op, hier komen we langs een mooie heuvel en gaan hier  maar weer een poosje klimmen, hoog op de steile rotsen staan heel mooie Aloe mitriformis en ook komen we weer in het groeigebied van de Protea’s, we speuren hier ook naar Aloe plicatilis die hier voorkomt maar vinden ze niet.

We volgen de slingerende weg verder over de pas  richting Worcester en rijden dan via de Bainskloof pas naar Paarl, hier aangekomen gaan we op zoek naar onderdak, we kriskrassen wat door de stad maar zien niks geschikts, Wim heeft nog een adresje van een B&B van een Nederlandse familie en na nog wat zoeken komen we hier onverwacht binnenvallen bij de prachtige kaapse boerderij Eben Haezer, de eigenaar heeft hier ook een succulenten kwekerij.Onder andere kweekt men hier Gasteria exelsa variegata.

We zijn van harte welkom en kunnen  hier 3 kamers krijgen voor 2 nachten, prachtige kamers met hemelbed en ligbad , het is net een museum, de boerderij stamt uit 1837 zodat we ons hier gelijk thuisvoelen.

We frissen ons wat op en rijden dan naar het centrum van Paarl, hier komen we in restaurant La Romantica terecht waar we heerlijk tafelen, onze wijnexpert Hans heeft ook weer een lekker druivensapje gevonden en wij spugen er ook niet in, de luxe kan niet op deze reis.

Terug in ons onderkomen kletsen we nog wat na onder het genot van nog een wijntje en duiken dan in ons hemelse hemelbed, wat een bijzondere dag vandaag, en weer 275 km erbij op de teller.

Dag 13. Maandag 17 nov.  Paarl- Franschoek v.v.

Heerlijk geslapen en na een prima ontbijt zijn we weer topfit, we rijden naar de snelweg en volgen deze een paar km. vervolgens nemen we de afrit naar Franschoek en rijden een enorm dal in, de weg loopt tussen 10 tallen wijngaarden door en even verder rijden we het toeristische stadje binnen, we gaan dan verder naar het eind van het dal  en klimmen de steile Franschoek pas op, boven maken we een stop met een prachtig uitzicht over het dal, ook hier gaan we weer op zoek naar Aloe plicatilis maar waar we ook kijken we vinden er nog geen, we klimmen tot hoog boven de pas en hier groeien wel grote groepen Aloe mitriformis en volop in bloei staande Oscularia deltoides op de steile rotsen, ook vinden we hier allerlei bloeiende bolgewassen en aparte rotsplantjes, het is hier weer volop genieten.

Wat later rijden we weer naar beneden en gaan in het inmiddels drukke stadje rondkijken, busladingen met buitenlanders worden hier losgelaten en als we op een terrasje koffie gaan drinken zitten we midden tussen de Brabanders, na nog wat gewinkeld te hebben rijden we het groene dal weer uit en gaan nog een poosje naar Paarl, een vrij grote stad, hier vinden we een gezellig terras en drinken een lekker biertje.

Tegen vieren rijden we weer richting B & B en gaan dan nog even naar de grote wijnboerderij Nederberg, ook hier zijn ze helemaal ingericht voor toeristen en staan de bussen er weer, we kijken even rond maar hebben het al vlug gezien, dan rijden we naar Eben Haezer terug en maken hier de middag vol met rondkijken en kletsen, we bekijken de succulentenkwekerij ook nog en hier heeft de tijd stilgestaan, het is net Nederland 40 jaar geleden.

s’avonds rijden we naar restaurant Cuba om te gaan eten en daarna nemen we verderop nog een afzakkertje waarna we terug naar huis rijden , het is al laat en we gaan al vlug slapen.

Vandaag  164 km gereden.

Dag 14. Dinsdag 18 nov.  Paarl-  Matjiesfontein.

Eben Haezer, een geweldige ervaring

Na een heerlijk ontbijt pakken we onze spullen in en zeggen de familie Breugem gedag, even verderop rijden we nu omhoog naar de Dutoitskloof pas, het gaat alsmaar hoger en we speuren volop naar Aloe plicatilis, we stoppen enkele malen maar vinden nog niks, boven op de pas rijden we door een oude tunnel en vervolgens spotten we hoog op de rotsen de eerste A.plicatilissen, na een steile klim staan we dan eindelijk voor deze mooie planten en maken heel wat fotos, het is best link hier boven want er staat erg veel wind door de diepe kloof.

Na 3 pogingen toch gevonden, Aloe plicatilis

Na een tijdje rijden we verder en dalen weer tot we op de doorgaande weg, de N1 uitkomen, boven op de laatste heuvels aan de linkerkant zien we vervolgens ook nog een aantal A. plicatilis staan, zo te zien vrij makkelijk bereikbaar.Door een vlak cultuurgebied rijden we nu naar Worcester, even voorbij deze stad maken we nog een stop  bij een steile rotswand aan de weg, deze staat helemaal vol met Aloe microstigma en andere succulenten.

We vervolgen onze weg oostwaarts en rijden helemaal door naar Matjiesfontein, een klein plaatsje midden in de middele of nowhere, hier bespreken we 3 kamers in het Lord Milner Hotel en rijden daarna noordwaarts de R354 op, een paar km verder stoppen we bij een interessante heuvel en vinden hier al vlug allerlei leuke plantjes zoals Crassula, Haworthia , Trichodiademia en Delosperma, hierna rijden we deze weg nog zo’n 60 km verder op maar dit valt erg tegen dus keren we terug naar de N1, hier rijden we vervolgens de onverharde weg naar Keurkloof een stukje op en gaan hier een flinke heuvel onderzoeken.Hier komen we weer in een planten paradijs, er is van alles te vinden, Euphorbia eustacei,prachtige pollen tot wel 1 meter in diameter, enorme Tylecodon paniculatus en vele Crassula’s,  Mesems en Conophytums, je krijgt er geen genoeg van.

Aan het eind van de middag rijden we weer naar Matjiesfontein en installeren ons in onze kamers, om 6 uur lopen we naar de receptie en maken dan het gekste mee tot nu toe, we krijgen een rondrit in een Engelse dubbeldekker door het plaatsje, er is helemaal niks te beleven maar onze gids maakt er toch een hele happening van onder het motto” ITS SHOWTIME” we komen te weten dat er hier 100 jaar geleden een Engelse legerplaats gevestigd was met 20.000 soldaten.

Na afloop krijgen we nog een rondleiding door de oude Engelse gebouwen en gaan vervolgens naar het cafe om wat te drinken, onze gids kruipt achter de piano en zingt een aantal tophits uit de jaren 60, zo kun je niks toch nog iets maken, na deze show gaan we uit eten in het antieke Engelse restaurant, het eten is prima en de bediening gebeurt in authentieke kleding, het is allemaal heel bizar maar ook erg gezellig, we gaan dan ook heel tevreden onder zeil.

Vandaag 346 km op de teller.

Dag 15 Woensdag 19 nov.  Matjiesfontein- Calitzdorp

Knoppie doppie prbeert weg te komen achter een Euphorbia multiceps

Vanochtend ontbijten we in stijl in het deftige restaurant en maken daarna een wandeling door de mooie tuinen van dit complex, hierna laten we deze bijzondere plek achter ons, we steken de N1 over en  gaan de onverharde weg naar Keurkloof weer op, nu rijden we een end door en komen dan langs de farm Perdekraal, even verder bij een kaal heuveltje stoppen we langs de weg  en gaan hier uitgebreid rondkijken, dit blijkt weer een unieke plaats met veel bijzondere plantjes, we vinden hier o.a. Euphorbia multiceps, Crassula barbata,  Tanquana prismatica, Didymaotus lapidiformis en zelfs een met 3 lobben! Ook een kleine populatie van Lithops comptonii, deze zijn bijna onvindbaar, we komen ook nog een Conophytum en wat andere succulenten tegen en een schildpad mag ook op de foto.

Na deze leuke stop rijden we helemaal terug en draaien de N1 weer op naar het oosten, we rijden door tot Laingsburg en gaan hier zuidwaarts naar een bergrug, vlak voor de Rooinekkloof  stoppen we voor de lunch en kijken dan een poosje rond aan beide kanten van de weg, ook dit is best intressant, we vinden gelijk al Crassula columnaris, het sentkannetjie in het Afrikaans.

Verder vinden we hier Euphorbia enopla , nog enkele andere leuke Crassula’s en ook een bloeiende Aloe,  hierna rijden we via de kloof  het mooie berggebied door en gaan wat verderop links richting Vleiland, opnieuw staat er een Euphorbia te bloeien, waarschijnlijk is dit Euphorbia comptonii, de onverharde weg loopt hier tussen twee heuvelruggen door en uiteindelijk komen we voor de Seweweekspoort aan en rijden deze in, door een ontzettend mooi en ruig gebied slingeren we door de diepe kloof en al na enkele km spotten we Aloe ferox op de steile hellingen, deze groeit hier met duizenden, we stoppen enkele malen en kunnen prachtige fotos maken, er lijkt geen einde aan de adembenemende kloof te komen maar even later zijn we door de bergen en komen dan op de R62 uit, we volgen deze weg naar het oosten en als we over de Huisrivier pas komen dalen we al naar Calitzdorp, vlak voor het dorp gaan we links en rijden nu naar het huis van de Fam. Noltee, hier worden we hartelijk ontvangen met een lekker koel biertje en wordt er heel wat bijgepraat.

Na een tijdje rijden we verder naar Calitzdorp, hier heeft Frans 3 kothuise bij  B&B Anna Sophia voor ons besproken.

We installeren ons hier voor 2 dagen bij de gastvrije Anita en Karel, als we opgefrist en opgemaakt zijn rijden we naar Die Dorpshuis en gaan hier samen met Frans en Liesbeth uit eten,  ik ga voor de Bobotie, het nationale gerecht en dit smaakt heerlijk, ook de flessen wijn zijn niet aan te slepen en we maken er een gezellige avond van, en zo komt er ook aan deze belevenisvolle dag weer een eind.

Vandaag 268 km afgelegd.

Dag 16. Donderdag 20 nov.  Calitzdorp- Klaarstroom v.v

De Rust, de site van Haworthia baiyeri

We ontbijten vanochtend op een terrasje buiten, het wordt heerlijk weer, hierna halen we Frans thuis op en rijden dan oostwaarts via Oudshoorn naar De Rust, hier aangekomen  rijden we een heuvel op en gaan hier op onderzoek uit, in de buurt van de zendmast  vinden we Pachypodium bispinosum met veel bloemen, van een caudex is niks te zien deze zit hier in de zanderige grond, dan vinden we nog Euphorbia colliculina, Sarcostemma, Haworthia baiyeri en een mooie Pelargonium. We krijgen ook nog een fotocursus van Frans, als achtergrond een zwarte rugzak gebruiken bij macropnamen!

Na een poosje gaan we naar beneden en drinken een lekkere bak koffie in Herries restaurant, ze verkopen hier ook wegneemetes, ( meeneem maaltijden).

 We rijden nu weer noord en komen door de Meiringspoort, hier spotten we Euphorbia’s op de rotsen, we kijken even rond maar het is te steil om omhoog te klimmen, wel groeien er nog enkele Aloe’s en Crassula’s.

We rijden over de pas en komen dan op de grote Karoo uit,wat verderop komen we bij Klaarstroom en stoppen hier aan de zijweg naar Willowmore, hier gaan we een heel kaal terrein bekijken, er lijkt niks te groeien maar toch vinden we hier Pleiospilos compactus ssp. fergusoniae, Trichodiademia en 3 verschillende Avonia’s, het is hier erg warm en ontzettend droog. ook vinden we nog een Antimima dekenahi met prachtige zaadbessen.

Wat later rijden we terug en maken dan een uitstapje bij Dysseldorp, op een zanderige rug vinden we hier talrijke Haworthia truncata, bijna helemaal in de grond verzonken, deze noemen ze hier perdetande, ook groeit hier Aloe humilis, Sceletium tortuosum en andere leuke dingen, er staan hier ook volop verwilderde Agaven en bloeiende Trichocereussen, dit is ooit een vuilnisbelt geweest volgens onze gids.

We rijden weer naar Oudshoorn en gaan dan zuidwaarts richting George, op deze weg hebben we een prachtig uitzicht op een lange bergrug waar de wolken overheen rollen,  na 30 km stoppen we bij een heuvel en gaan op zoek naar een Haworthia, deze is echter niet te vinden in het hoge gras, wel enkele Crassula’s  een Stapelia en een Cheiridopsis.

Nu gaan we op de terugweg en via Oudshoorn komen we weer in Calitzdorp aan, we brengen Frans naar huis en drinken hier nog een biertje na deze warme dag.

Dan rijden we naar ons breekjebedvast en gaan ons lekker opfrissen, om 7 uur rijden we weer naar die Dorpshuis en gaan gezellig tafelen met Frans en Liesbeth, we eten lekker buiten op het terras en drinken een lekker wijntje op deze geslaagde dag , hierna zoeken we onze kothuise op en gaan lekker pitten.

Vandaag 205 km gereden.

Dag 17. Vrijdag 21 nov.  Calitzdorp  - Matjiesvlei v.v.

Glottiphyllum regium.

Al weer vroeg wakker, het belooft weer een warme dag te worden dus kunnen we lekker buiten ontbijten, wat later halen we Frans weer op en kijken nog even langs de kant van de weg waar Frans aan woont, hier groeien ook allerlei Succulenten zoals Haworthia arachnoidea,  Glottiphyllum nellii en Senecio abbreviatus, ook wel bokkeballetjies genoemd.

Nu rijden we en paar km naar het noorden en gaan dan een onverharde zijweg op, het klimt flink omhoog en wat verderop stoppen we voor de ochtendwandeling, zoals elke dag ook nu weer volop succulenten, Euphorbia enopla en coerulescens, Senecio articulatus, Huernia, Dioscorea hemicrypta, ( lifandspoot) Gasteria brachyphylla en Portulacaria afra, deze staan hier volop in  bloei, we rijden nog hoger en zien nu grote groepen E. coerulescens vol in bloei, een prachtig gezicht, wat verder rijden we nu een groot dal in en komen dan langs de Gamkarivier, onder aan een steile rotswand stoppen we weer en lopen een stuk langs deze wand, hier in de schaduw is het nog uit te houden, we vinden hier Haworthia viscosa (zie boven) en Grielum humifusum, ook wel pietsnot genoemd, als je er een blad afbreekt  komt er een slijmerig vocht uit.

We rijden verder het dal in en zien dan een groot veld met Aloe’s, bij nader onderzoek groeien er 2 soorten, A. ferox en A. speciosa, wat verderop komen we aan het eind van de weg en keren dan terug, onderweg zien we ook nog een mooi bloeiende Pelargonium.

We komen weer terug op de hoofdweg en rijden omlaag naar Calitzdorp, hier gaan we naar die Dorpshuis om te lunchen en wat te drinken, de temperatuur is inmiddels ruim boven de 30 graden gestegen en we blijven lekker een uurtje rusten, hierna zoeken we de warmte weer op en rijden naar de noord van het dorp gelegen Jakkalskop, een kale steenachtige heuvel, ook hier groeit van alles, we vinden Glottiphyllum regium en Glottiphyllum nellii, daar tusen staat Crassula tecta!. Tot slot nog Aloe humilis en A. longistyla, 2 verschillende Avonia’s, Delosperma calitzdorpensis en Haworthia arachnoidea .

De zon brandt ongenadig op onze ruggen en af en toe zoeken we wat schaduw van een struik op, in het noorden pakken zich intussen donkere wolken samen boven de Swartberge , er is onweer op komst, we rijden weer naar Frans zijn huis en drinken een lekker biertje, in de verte zien we de onweersbui naar beneden komen, ongeveer op de plek waar we deze ochtend waren, het duurt maar kort want een half uur later schijnt de zon weer.

Nu rijden we naar onze huisjes en gaan lekker badderen, tegen de avond gaan we voor de laatste maal naar die Dorpshuis, bijna iedereen heeft nu Bobotie besteld en we eten heerlijk, Hans schenkt met gulle hand een lekker wijntje en na deze gezellige avond nemen we afscheid van de fam. Noltee en keren huiswaarts, we zijn weer nodig aan een slapie toe.

Vandaag  maar 43 km afgelegd.

Dag 18. Zaterdag 22 nov.  Calitzdorp- Montagu.

Gibbabeum pubescens

Na een laatste ontbijt in Calitzdorp, we krijgen omelet van een struisvogelei en dit smaakt goed, rijden we over de Huisman pas naar het westen, het is nu nog lekker weer maar in de loop van de dag wordt het kouder en bewolkt, in Ladysmit gaan we links en zakken af naar het zuiden, wat verder rijden we de R323 op en maken dan een stop op de Wapadskloof, we kijken wat rond maar er groeit niet veel bijzonders, maar op een kwartsveldje staat echter zowaar een populatie van Gibbabeum cryptopodium.

Dan zakken we verder af naar Riversdale, als we over de Garciapas rijden rollen de wolken over de bergen en daalt de temperatuur flink, na wat zoeken komen we door de stad en rijden de N2 een stukje op, tegenover een vliegveldje maken we een stop bij een vrij kaal terreintje, het ziet er niet naar uit dat hier wat groeit maar na enig speuren vinden we hier hele mooie Haworthia retusa, bijna onzichtbaar tussen de losse stenen, ook groeien er mooie Euphorbia caput-medusae, waarvan er ook een in bloei staat.

Ook Aloe ferox groeit hier volop maar sommige planten lijken meer op A. marlothii, nadat we een lekke band verwisseld hebben  rijden we terug over de Garciapas en gaan dan links de onverharde weg op naar Brandrivier, we komen nu weer een mooi gebied in met links van ons de lange heuvelrug waar de wolken overheen rollen, na 5 km zien we rechts een veldje met grote Euphorbia’s, clandestina, ook groeit hier nog een Stapelia similis. (let op de sprinkhaan)

We gaan verder en stoppen opnieuw, nu bij een kaal kwartsveldje, hier vinden we talrijke Gibbaeum album met witte en met rose tot violette bloemen, een prachtig gezicht, dan vinden we ook Muiria hortensae, een zeldzame Mesem, zie de foto hieronder. Een soort die alleen hier voorkomt, helaas zijn we een dag te vroeg want de meesten staan op punt om te gaan bloeien, toch is het volop genieten hier.

Muiria hortensae

We rijden weer wat verder en vinden dan Euphorbia susannae vlak langs de weg, prachtige plantjes, verder groeit hier Astroloba, Crassula, Haworthia, Senecio en ander leuk spul zoals Othonna, een caudexplant en Sceletium tortuosum, er worden weer talrijke fotos gemaakt en na een poos rijden we verder tot we weer op de N62 uitkomen, hier gaan we rechts waarna we een bezoek brengen aan Ronnies sex shop, het beroemdste cafe van Zuid Afrika, we drinken hier een biertje en rijden dan richting Montagu, we maken nog een stop bij een kwartsveld aan de afslag naar Brandrivier en vinden hier talrijke mooie planten, Crassula columnaris, er staan van dit "centekannitjie" wel duizenden, Avonia papyracea,  prachtige groepen Glottiphyllum velutinum en Tylecodon wallichii. De Euphorbia die hier groeit is een vorm die tussen E. pseudoglobosa en E. susannae in staat.

Na al dit moois rijden we door naar Montagu en zoeken hier een onderkomen, we zien dat de rivier die door het stadje loopt pas overstroomd geweest is, overal ligt rotzooi, na wat zoeken komen we bij toeval in een prachtige villa terecht, B & B Villa Victoria en hier kunnen we 3 kamers krijgen, 1 kamer is nog niet helmaal klaar maar daar geven we niet om en we krijgen  ook nog korting.

Tegen de avond rijden we naar het centrum en gaan eerst even pinnen, de crisiskas moet weer aangevuld worden, dan komen we bij restaurant Bella Monta terecht en genieten weer van een prima diner, we besluiten met een Irish coffee en gaan dan lekker nagenieten van deze suksesvolle dag.

Vandaag 317 km op de teller.

Dag 19. Zondag 23 nov.  Montagu- Hermanus.

We zijn al weer vroeg wakker, onze kamer heeft nog geen gordijnen,  en nadat we van een heerlijk ontbijt genoten hebben  verlaten we Montagu, en rijden eerst door een laan met prachtig gekleurde Jacaranda's in volle bloei, dat doet ons weer aan Mexico denken! Via de Kogmanskloof rijden we zuidwaarts en volgen de rivier een stuk, we zien nog overal ontwortelde bomen en stukken van huizen in de bedding liggen, het heeft hier enorm te keer gegaan en zoiets wil je niet meemaken.

Via Robertson en Bonnievale rijden we nu binnendoor naar de N2 en maken hier een stop aan een steile rotswand, we vinden hier weinig, maar wel weer de enorme bomen van Aloe ferox, alles is nog drijfnat van de dauw, we volgen de snelweg een stuk en gaan dan bij Riviersonderend links en rijden door een golvend akkergebied zuidwaarts naar de R326, achter in de bus is het doodstil geworden, de meesten zijn de binnenkant van hun oogleden aan het bestuderen, het lijkt wel een slaapbus en gekker moet het niet worden.

Bij Hawston bereiken we de zuidkust en rijden dan door naar Hermanus, hier aangekomen rijden we door de stad heen naar het Potting Shed Guest House, hier is nog 1 kamer vrij, met de overige 4 worden we vervolgens ondergebracht in een prachtig appartement in een  bungalowpark vlak aan de kust, vanaf ons terras zien we hier enorme golven op de rotskust beuken, we installeren ons en wandelen wat later gezamelijk langs de kust naar het centrum van Hermanus, vanaf de boulevard zien we hier de walvissen zwemmen in de Walker baai.

Ze zitten vlak onder de kust, we wandelen nog een eindje verder en zien nog wat klipdassies huppelen langs de kust. Er groeit ook nog een groep van Aloe maculata. En toen werd het tijd om een terrasje op te zoeken voor een biertje, zo komen we de rest van de middag door met kijken naar de vreemde vogels welke hier rondlopen, om half 8 rijden we dan naar een visrestaurant aan de haven en genieten weer van een prima maaltijd.

We besluiten deze avond met een afzakkertje in de Gehkobar en luisteren naar de live muziek. Onze reisleider gaat weer eens uit zijn dak en is met een oud vel aan het dansen, nadat onze oudjes naar huis gebracht zijn ga ik nog even terug, helaas voor Wim gaat de tent nu dicht  en zit er niets anders op om maar mee te gaan slapen, we hebben de plantjes nu achter ons gelaten en gaan de laatste dagen een beetje de toerist uithangen

Vandaag 192 km gereden.

Dag 20. Maandag 24 nov.   Hermanus- Simons Town.

De laatste etappedag is aangebroken, we gaan ontbijten in het Guest House en wandelen dan nog een poosje door het centrum van Hermanus,  we drinken koffie op een terrasje aan de boulevard en pakken dan onze spullen in, nu rijden we naar het westen via een prachtige route langs de zuidkust, we maken enkele fotostopjes en komen dan in Strand aan, hier laten we eerst onze bus wassen en schoonmaken, dan rijden we via Somerset West naar Kaapstad en volgen de route naar de zuidkaap, bij Simons Town rijden we dan naar The Boulders, hier is een pinguin kolonie aan de kust en we kijken een poosje rond, het is hier erg druk met toeristen en ook de tourincar met Brabanders is weer present, vervolgens rijden we door Simons Town heen en gaan nu naar B & B Rocklands Seeside, een prachtige lokatie met uitzicht op de oceaan en False baai, ook hier zien we in de verte de walvissen zwemmen als we een biertje drinken op het terras.Tegen de avond rijden we naar Fish hoek baai en installeren ons in een bekend visrestaurant.

De visgerechten zijn uit de kunst en ook de kaapse wijn vloeit weer als vanouds, het prins Bernard gevoel laat zich steeds meer gelden, na een Irish Coffee zoeken we ons onderkomen weer op en gaan al vroeg slapen want we moeten om 5 uur al weer op vanwege de schitterende zonsopgang op de Kaap.

Vandaag 185 km afgelegd.

Dag 21. Dinsdag 25 nov.  De Kaap rond en dan naar huis.

Het is 5 uur, langzaam begint het licht te worden, vanuit ons unieke onderkomen kijken we over de False baai uit naar het oosten, langzaam trekken vlammende kleuren door de wolken slierten en plotseling is de zon daar, binnen een minuut is het mooie schouwspel nu afgelopen en het belooft een warme onbewolkte dag te worden, we nemen een lekkere douche en gaan dan voor en heerlijk ontbijt op het terras boven zee, je zou hier nooit meer weg willen.

Toch pakken we onze bagage in en rijden van Simons Town zuidwaards maar het Table Mountain National Park, we betalen de entree en rijden dan eerst, voor de grote drukte begint naar de zuid west punt van de Kaap, hier maken we de bekende fotos bij het Cape of good hope bord, elke toerist doet dit tenslotte.

Dan rijden we verder naar the lighthouse en maken de flinke klim naar de oude vuurtoren, van hier uit loopt er een pad naar de uiterste punt van de Kaap en dit lopen we ook nog op en neer, hier worden unieke fotos geschoten.

Na deze stevige klimpartij is het tijd voor koffie en wat calorieen, we gaan op een terrasje zitten en worden nu bekeken door de bavianen op de rotsen, of zou het andersom zijn? Ook spotten we een groep Aalscholvers op de rotswand.

De bus met Brabanders is ook weer gearriveerd dus gaan we maar weer verder, we rijden nu langs de westkant van de kaap en maken nog enkele stopjes aan een zijweg, hier zien we een aantal struisvogels met hun jongen van dichtbij en ook groeien hier enorme pollen Euphorbia caput medusae tot vlak aan zee, de plantengroei is hier weelderig en we vinden nog allerlei bijzondere soorten, we rijden het park weer uit en volgen de kust noordwaarts.Ook stoppen we nog even bij een souveniers-stalletje.

Via Kommetjie en Houtbaai rijden we uiteindelijk de drukte van Kaapstad weer in en zetten koers naar de Waterfront aan de oude havens van Kaapstad, het is hier erg gezellig en nu komen we bij een Portugees restaurant terecht met uitstekende visgerechten, Hans denkt hier anders over want hij krijgt een kindermenu met een slabbertje, we trekken nog enkele flessen wijn open en genieten met flinke teugen van de laatste avond in Zuid Afrika.

Later op de avond rijden we de stad door en speren naar het vliegveld, hier leveren we de bus in, we hebben er nu totaal 4894 km opzitten

Na het inchecken wachten we tot we aan boord kunnen en om 0.20 uur stijgen we op voor de lange vlucht naar het koude Nederland waar net de eerste sneeuw gevallen is, gekker kan het bijna niet.

Maar deze superreis hebben we mooi mee in onze koffers, een ervaring om nooit te vergeten.

 

Bertus,  16 dec. 2008.